Հայերէն բառարան

Անվճար հայերէն ուղղագրիչ

Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա

Հայերէն Հայ | Հայ-Անգլերէն Հայ-Անգ | Անգլերէն-Հայ Անգ-Հայ | Հայ-Ֆրանսերէն Հայ-Ֆրա | Ֆրանսերէն-Հայ Ֆրա-Հայ

Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառոյթներ

քակորը, քակորի, քակորոյ

Բառարան

քակոր գոյական Անասունի չորցած աղբ, թրիք:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 485։

ՔԱԿՈՐ

գոյական (եզի՝ կովի՝) թրիք։

Դարձուածքներ

չորցած քակոր

գշկուր, աթար։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 526

ՆՈՐ

ՔԱԿՈՐ քակորի, (կամ քակորոյ)

գոյական Անասունի չորացած աղբ։

‣ Զրադաշտական օրէնքով քակորը չէր կարելի այրել, որովհետեւ դրանով սրբազան կրակը կպղծվէր։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2297

ՆՈՐ

(beta)

ԱՂԲ

գոյական
1. տան՝ փողոցի անպէտք՝ թափուելիք առարկաներ, աղտոտութիւններ ՝ ժախ.

2. քաք, կղկղանք, կղի, կոյ կամ կու, ապաւառ, ապարահեղք:

Տեսակներ

— Գոմէշի՝ կոռոփ.

— Թռչունի՝ ծիրտ.

— Կատուի՝ կճիր.

— Կովու՝ եզան թաց աղբ՝ թրիք. չորը՝ քակոր, գշկուռ, աթար, թիթրեն (զոր գիւղացիք այրելու համար կը գործածեն).

— Ձիու՝ իշու՝ ջորիի՝ ուղտի փշկուլ.

— Ճճիի՝ կտիտ.

— Մարդու՝ քաք.

— Մարդու փոշիացած՝ փթիր. պինդը՝ կոլոզ.

— Նորածինի՝ մեկոնիոն, լոյծը՝ ցեռ.

— Շան՝ փին.

— Ոչխարի՝ այծի՝ ճագարի՝ սպտուր, գլտիկ. քարացածը՝ տարթ:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 32

ՆՈՐ

(beta)

ԿՂԿՂԱՆՔ

գոյական աղբ, արտաթորութիւն, կեղտ, աղտեղութիւն, ապականութիւն, ապաւառ, քաք:

Տեսակներ

— Այծի, ոչխարի, ճագարի՝ սպտուր, գլտիկ.

— արջառի՝ թրիք, քակոր.

— արջառի (չորցած)՝ գշկուր, աթար.

— ոչխարի (սալացած)՝ տարթ.

— շունի՝ շանբին.

— թռչունի՝ ծիրտ.

— մարդու (չորցած՝) փթիր.

— հալած՝ մետաղներու՝ խարամ.

— նորածին մանուկի՝ մեկոնիոն։

Տե՛ս ԱՂԲ։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1031

ՆՈՐ

(beta)

ՔԱԿՈՐ

գոյական
1. հաստ աղիքին մէջ դիզուած կղկղանքի կարծրացում՝ քարացում.

(Ֆրանսերէն scybale).

2. անասունի չորցած աղբ. թրիք, աթար, գշկուր։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2394

ՆՈՐ

(beta)

ՔԱՔ