Հայերէն բառարան

Անվճար հայերէն ուղղագրիչ

Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա

Հայերէն Հայ | Հայ-Անգլերէն Հայ-Անգ | Անգլերէն-Հայ Անգ-Հայ | Հայ-Ֆրանսերէն Հայ-Ֆրա | Ֆրանսերէն-Հայ Ֆրա-Հայ

Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառոյթներ

տաշեղաց, տաշեղի, տաշեղները, տաշեղներով

Բառարան

տաշեղ գոյական Տաշելէն աւելցած մանրուք:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 447։

ՏԱՇԵՂ

գոյական տաշուք, կուփուկ։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 487

ՆՈՐ

ՏԱՇԵՂ տաշեղի (տաշեղաց)

գոյական
1. Փայտի հաստ կամ բարակ շերտ, որ ընկնում է փայտը տաշելիս։

‣ Տաշեղները ժողովեցէ՛ք, պահեցէք, ձմեռը լաւ բռնցկելիք կլինին վառարանի համար։
‣ Թափթփած տաշեղներով մի խարոյկ վառեցին, սիմինդրը խորովեցին։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 2. Տաշած քարի մանրուք։

＋գաւառական նշանակութիւն 3. Մի տեսակ ձուկ, կարապետիկ։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2136

ՆՈՐ

(beta)

ՏԱԿԱՆՔ

գոյական
    1. որեւէ պղտոր հեղուկի տակ նստած թանձր նիւթ. դիրտ, մրուր, տակունք.
    2. բանի մը լաւ մասը վերցնելէ՝ ընտրելէ ետք, մնացած անպէտք՝ անօգտագործելի մաս. աղբ, մնացուկ, թափուկ, թափթփուք, փշուրք.
    3. ուտելիքի մնացորդ.
    4. (Փոխաբերական իմաստ) ընկերութեան ստորին խաւեր.
    5. (Փոխաբերական իմաստ) այլասերած՝ բարոյազուրկ մարդ. սինլքոր, սրիկայ։

Տեսակներ

— Այրուած ցորենի՝ ձանձ:

— Գաւաթի՝ թերումպ։

— Գինիի՝ ձձուանք:

— Խարտուածքի՝ խարտուկ:

— Հեղուկի՝ դիրտ, մրուր։

— Մաղի՝ մաղուք, մաղունք, մաղունչք, խառնամաղ:

— Մետաղի՝ խարամ։

— Մոմի՝ ծայր, վրվոռ։

— Ուտելիքի՝ կռճօն:

— Սղոցուածքի՝ Սղոցուք:

— Տաշուածքի՝ տաշեղ, տաշուկ, տաշուք, կուփուկ։

— Քաղուած հացահատիկի՝ խոզան:

— Քերթուածքի՝ քերթուք:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2247

ՆՈՐ

(beta)

ՏԱՇԵՂ