Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն

պինդ → պինդ (գոյական)
Եզակի • Ուղղական հոլով
Եզակի • Հայցական հոլով
պինդ → պինդ (ածական)
պինդ → պինդ (մակբայ)

Գտնուած Բառոյթներ

 Բառարան
պինդ ածական Ամուր, կարծր, զօրաւոր, սերտ:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 391։


ՊԻՆԴ
ածական
    1. հաստատ, ամուր։
    2. կարծր, սերտ, սեղմ, կուռ։

Դարձուածքներ
ձեռքը պինդ
կծծի, կցիր, ժլատ, ռիշտ։

գլուխը պինդ
Տե՛ս պինդգլուխ։

պինդ կենալ
դիմադրել։


ՊԻՆԴ
գոյական խորձունձ, շոր (երախաներու)։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 424
ՆՈՐ
ՊԻՆԴ պնդի, (պնդաց, կամ պնդոյ)
ածական
    1. Ամուր, հաստատուն։ Հակառակը՝ Խախուտ։
‣ Պինդ պատեր։
‣ Պինդ հիմք։
‣ Պինդ ամրոց։

    2. Կարծր։ Հակառակը՝ Կակուղ։
‣ Պինդ կեղեւ։
‣ Պինդ գետին։
‣ Պինդ քար։

    3. Ուժեղ, բուռն։ Հակառակը՝ Թոյլ։
‣ Պինդ բազուկներ։
‣ Պինդ հարուած։
‣ Պինդ գօտի։

    4. Թանձր։ Հակառակը՝ Ջրալի, թոյլ։
‣ Պինդ խմոր։
‣ Պինդ ցեխ։
‣ Պինդ ապուր,

(և սրանից՝ ծաղրական)
‣ Պինդ ջուր (պղտոր ջուր, այսինքն պղտորութիւնից թանձրացած)։

    5. Դիմացկուն։
‣ Պինդ կտոր։
‣ Պինդ փայտ։

    6. Փոխաբերաբար Անյողդողդ, իւր խօսքին հաստատ։
‣ Պինդ հաւատ։
‣ Խօսքին պինդ մարդ։

    7. Կապ, ամուր, դժուար գործող, (փորի մասին)։ Հակառակը՝ Թոյլ, լոյծ։
‣ Փորը պի՞նդ է թէ թոյլ։

    8. Նմանութեամբ Ժլատ, կրճան։
‣ Պինդ մարդ է, միշտ տրեխ է հագնում։
‣ Շատ պինդ կնիկ է, ողորմութիւն իսկի չի տալիս։

⨀հին նշանակութիւն 9. Իրան զսպող, ժուժկալ։

    10. Շատ, կարի, (իբրև գերադրական աստիճան կազմող բառ)։
‣ Պինդ մեծը։
‣ Պինդ աղէկ։
‣ Պինդ առաջ։

գոյական
    11. Տե՛ս Բինտ (2)։

մակբայ
    12. Պինդ կերպով (1－6), պնդութեամբ։
‣ Պինդ բռնել։
‣ Պինդ շաղուել։
‣ Պինդ խփել։
‣ Պինդ շինել՝ պահել։
‣ Գուլպան պինդ գործել։
‣ Խօսքին պինդ մնալ։

Ածանցական Բառեր
⨀հին բառ Պնդով
մակբայ Քիփ, վրան կպած (զգեստ, կօշիկ)։

Բաղադրեալ Բայեր
⨀հին բառ Պինդ կալ
չէզոք բայ Պինդ՝ հաստատուն մնալ։

⨀հին բառ Պինդ ունել
ներգործական բայ Պինդ բռնել, պինդ պահել։

＋գաւառական բառ Պինդը բռնացնել
ներգործական բայ Պինդ բռնել, խստիւ պահանջել, չզիջել։

Դարձուածքներ
＋գաւառական բառ Պինդ ձեռք ունի
Ժլատ է։
‣ Շատ պինդ ձեռք ունի, հոգին ու մի կոպէկը մէկ են։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1861
ՆՈՐ
(beta)
ԿԱՊ
գոյական
    1. այն իրը՝ նիւթը՝ երկայն կամ կարճ՝ որով կը կապեն բան մը, թոկ, չուան, առասան, դերձան, երկաթէ թել, լար, լարան.

Տեսակներ
— շունի՝ տոռն, խառան.

— պարանոցի՝ փողկապ.

— վէրքի՝ պատան, վիրակապ.

— խախտած անդամի՝ կալանդ.

— կաշիէ՝ փոկ.

— կօշիկի՝ խրաց.

— տրեխի՝ փոկէ, քաշնակ.

— վարտիքի՝ խոնջան.

— ձիու ոտքի՝ ճախանոց.

— ձիու գլուխի՝ գլխանոց.

— ձիու բերանի՝ սանձ.

— ձին մսուրին կապելու՝ ծամ.

— հորթի պարանոցի՝ վզտէք.

— կալանաւորի ձեռքերուն՝ ձեռնակապ.

— մազի՝ ժապաւէն, դրոյսք, վարսակալ, ծամակալ.

— աղիթափութեան՝ աղեկապ.

— բազէի՝ կապանջ.

— ծրարի՝ կապոցի՝ առասան, կղթկապ.

— թուղթէ՝ շերտ, երէզ, երիզ.

— բուսեղէնէ՝ սիրայ.

— վրանի՝ ապարում.

— քսակի՝ մողոտ.

— պորտի՝ պորտալար.

— սամիքի՝ սամեթել, սմբետան.

— կզակի տակի՝ անկզտակ.

— օրօրոցի՝ պինդ.

— նեղ՝ երէզ.

— ձեռքի՝ ոտքի՝ պատանքի՝ մանեւար, մանեւոր, երիզապինդ.

— ողկոյզի՝ կոթ, կուզկապ.

— թամբի՝ համետի՝ համետակալ.

    2. կազմ (գիրքի).

    3. կապոց, տրցակ, փունջ, խորոմ (կանանչեղէնի).

    4. հանգոյց, կղթկապ, կռկալ, կրկապ, հանգուստ.

    5. երկաթէ կամ փայտէ եւ շրջանակաձեւ օղակ, օղկապ, պահանգ կամ պահանկ՝ որով կ՚ամրացնեն տակառները, շրջանակ, դօղ (անիւի).

    6. երկաթէ կամ փայտէ ձող, երկայն քար՝ որով կ՚ամրացնեն բաժնուած պատերու մասերը կամ կամարները, քարահանգուստ, պահանգ կամ պահանկ, պորտաքար, քիրիշ.

    7. ասեղնագործուած եւ զարդարուն երիզ կամ ժապաւէն՝ որով կիներ իրենց գլուխները կը կապեն.

    8. (Փոխաբերական իմաստ) արգելք, կապանք, խոչընդոտ, շղթայ, լուծ՝ որով կը կաշկանդեն ազատութիւնը, բագ, գայլ, ցռկակապ, երախճան (բերանի).

    9. հաղորդակցութիւն, յարաբերութիւն.

    10. աղերս, առնչութիւն, կապակցութիւն.

    11. յօդ, զօդ.

    12. ներքին համերաշխութիւն՝ խօսքի մասերուն մէջ.

    13. ազգականութիւն, մերձաւորութիւն, արենակցութիւն.

    14. շաղկապ.

    15. հոգեկան՝ գաղափարական միութիւն.

    16. ֆիզիքական՝ մարմնական միութիւն, կենակցութիւն.

    17. երաժշտական նշան՝ որ կը դրուի մէկէ աւելի ձայնանիշերու (= նօթա) վրայ՝ զանոնք միատեղ երգելու կամ նուագելու համար՝ առանց ընդհատումի.

ածական
    18. կապուած. օրինակ՝
‣ շղթայակապ.

    19. նշանտուք, խօսքկապ:

Բաղադրեալ Բայեր
կապը կտրել
ներգործական բայ
    1. կապը փրցնել,
    2. յարաբերութիւնը դադրեցնել,
    3. սանձարձակ դառնալ, լրբանալ.

կապը քաշել
ներգործական բայ
    1. կապը ամրացնել,
    2. սանձահարել, զգաստութեան հրաւիրել.

կապը կորսնցնել
չէզոք բայ ըսելիքին շարունակութիւնը մոռնալ.

կապ հաստատել
չէզոք բայ յարաբերութեան մէջ մտնել, յարաբերիլ.

կապի մէջ ըլլալ
չէզոք բայ յարաբերութեան մէջ ըլլալ։

Դարձուածքներ
Կապ բռնող, կապ պահող
յարաբերութեան մէջ դնող.

կապը կտրած
    1. կապը փրթած,
    2. յարաբերութեան միջոցը ընդհատուած.

կապ-կապակցութիւն չունի
որեւէ աղերս՝ առնչութիւն չունի.

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 967
ՆՈՐ
(beta)
ԿՏԱՒ
գոյական
    1. ուղիղ ու բարձր ցօղունով՝ երկնագոյն կապոյտ ծաղիկներով՝ տարեւոր բոյս մը՝ որուն հունտէն (= կտաւատ) ձէթ կը ստացուի, վուշ.

    2. կտաւ բոյսի թելով հիւսուած կերպաս, սաւան, զանազան տեսակի կտաւեղէն՝ սպիտակեղէն.

Տեսակներ
— բուրդէ՝ ասուի, չուխայ.

— մետաքսէ՝ սնդուս.

— նուրբ՝ դիպակ, ջանջիլ.

— խիտ՝ եթէլ.

— ասեղնագործութեան յատուկ ու նօսր՝ նօսրէնք.

— բամպակէ՝ բամպակեղէն.

— արքենի՝ բեհեզ.

— մոմպատ՝ մոմշոր.

— անկողինի ծածկոց՝ սաւան, սնդոն.

— վուշէ՝ քաթան.

— դամասկեան՝ դամասկ.

— մեռել փաթթելու՝ պատանք.

— մակոյկի՝ առագաստ.

— սկիհի տակ կամ վրայ դրուելիք՝ մարմնակալ, շուշփայ, կորփուրայ.

— մանուկը պատատելու՝ պինդ, խորձունձ, շոր.

— հունտը՝ կտաւատ.

— անկէզ՝ կտաւաքար.

    3. պաստառ (շարժանկարի).

    4. նկար (նկարիչի ստեղծագործութիւն), տպուած՝ տպածոյ.

    5. ճերմակ՝ գունաւոր լաթի կտոր։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1075
ՆՈՐ
(beta)
ՊԻՆԴ
ածական
    1. իր ձեւը եւ չափը դիւրաւ չփոխող. ամուր, հաստատուն.
    2. ուժեղ, զօրեղ, բուռն.
    3. թանձր.
    4. տոկացող, դիմադրող, չընկճուող, յամառ.
    5. շուտ չմաշող. դիմացկուն, տոկուն.
    6. աննկուն, անյողդողդ.
    7. դժուար գործող. կապ, ամուր, կարծր (փոր՝ ստամոքս՝ աղիք):

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2035
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
փինդ
 Գործածութիւն փորձնական 780 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը

Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը

ՆՈՐ Ուսամնասիրել պինդ բառոյթին կամ պինդ բառաձեւին գործածութիւնը՝ Արեւմտահայերէն Գրուածքներու Ժողովածոյ-ին մէջ։
Փնտռել «պինդ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com