Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Բառարան











Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1699
ՆՈՐ
(beta)
Ո
մեր այբուբենին 24րդ տառը եւ 6րդ ձայնաւորը։ Ձայնաւոր տառ, որ սկզբնապէս ունեցած է փակ եւ կարճ հնչիւն մը, բայց հետզհետէ ստացած է նուրբ շրթնային հնչիւնի յաւելուած, ինչպէս՝ ուո. օրինակ՝

Գաւառաբարբառներուն մեծ մասը պահած է սկզբնական օ հնչիւնը. օրինակ՝ օսկի փոխան ոսկիի, օչխար փոխան ոչխարի եւ այլն։

Բառերուն վերջաւորութեան, ոն առանձին չի կրնար գրուիլ. անպայման յ մը կ՚առնէ. օրինակ՝ երեկոյ, հաւաքածոյ, տպածոյ։ Բացառութիւն են այո եւ քո բառերը, նաեւ գրաբարի մէջ անցողական բայերու (ուցանել լծորդութեամբ) եզակի հրայականները - մատո՛, կեցո՛, ապրեցո: Ոին եթէ անմիջականօրէն ձայնաւոր մը յաջորդէ, այս երկուքին միջեւ յ գիրը պէտք է մտնէ. օրինակ՝. Սիամանթոյի, Կանոյեան, հայհոյել։

Միանալով ւ ձայնաւորին, կը յառաջացնէ ու բաղադրեալ ձայնաւորը։

Իբրեւ թուանշան կը նշանակէ 600 Ո (գլխագիր Ո առանց միջակէտի) եւ 600րդ Ո. (գլխագիր Ո. միջակէտով):



Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1830
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 38 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


Փնտռել «ո» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու