Հայերէն բառարան

Անվճար հայերէն ուղղագրիչ

Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա

Հայերէն Հայ | Հայ-Անգլերէն Հայ-Անգ | Անգլերէն-Հայ Անգ-Հայ | Հայ-Ֆրանսերէն Հայ-Ֆրա | Ֆրանսերէն-Հայ Ֆրա-Հայ

Ձեւաբանութիւն

ձոյլ → ձոյլ (գոյական)
ձոյլ → ձոյլ (ածական)

Գտնուած Բառոյթներ

ձոյլ

Բառարան

ձոյլ ածական Միակտուր, անխառն հալած եւ թափուած:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 271։

ՁՈՅԼ

գոյական
    1. թափուած, ձուլուած, միակտուր։
    2. ձող։
    3. (ոսկիի՝ արծաթի՝) գուղձ. քծուար, շանթ։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 306

ՆՈՐ

ՁՈՅԼ (ույ) (արմատ Ձուլել՚ի)

ածական
1. Ձուլված, ձուլածոյ։ Հակառակը՝ Կռածոյ։

‣ Ձոյլ պղինձ։
‣ Ձոյլ աշտանակ։

2. Զուտ, անխառն։

‣ Ձոյլ ոսկի։

գոյական
3. Ձուլված կտոր։

‣ Պղնձի մի մեծ ձոյլ։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 4. Մետաղի ձուլված կտոր, իբրեւ կշռաքար։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 5. Փոխաբերաբար Ժողովրդի միահամուռ խումբ, մասսա։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1327

ՆՈՐ

(beta)

ԳՈՒՂՁՆ,
ԳՈՒՂՁ

գոյական
1. հողի կոշտ (= չփշրուած հողի կոյտ), հողակոշտ, կոշկոռ, կունձ, բունձ.

Տեսակներ

— արծաթի՝ քծուար, ձոյլ, շանթ.

2. բուռ մը՝ ափ մը հող, Տե՛ս ԳՈՒՁՆ, ԳՈՒՁ:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 426

ՆՈՐ

(beta)

ԿՏՈՐ

գոյական
1. կոտրած կամ կտրուած բանի մը մէկ մասը, բեկոր, փշուր, նշխար, մնացորդ.

Տեսակներ

— հացի կտոր՝ պատառ, բրդուճ, շերտ.

— հացի լման՝ նկանակ.

— քուրջի (քուրչի)՝ փերթ.

— ոստայնանկուած՝ կտաւ.

— հողի՝ հողակոշտ, կոշկոռ, գուղձ, բունծ.

— քարի մեծ՝ լունտ.

— հալած ոսկիի՝ արծաթի՝ ձոյլ, քծուար.

— արժեթուղթերու՝ ստացագրի՝ մնացորդ.

— կերպասներու՝ կտրօն.

— հագուստի անութի տակի եռանկիւն՝ խշտեկ, անթոց.

— մանր՝ փշուր.

— փայտի խոշոր՝ կոճղ.

— սառի՝ սառնակոյտ, սառցակոյտ.

— ամբողջին մէկ կտորը՝ կոտորակ.

— կտոր մը հող՝ հողամաս, հողաշերտ.

— մեղրի ամբողջ՝ ծաղ, մաղ, մեղրախորիսխ, խորիսխ.

— օճառի լման՝ լոհ.

— օճառի պզտիկ՝ քռթիկ.

— ձուլածոյ՝ զանգուած.

— կերպասի ծալածոյ ամբողջ՝ պուրակ.

— մէկ կտորով՝ միակտուր, միաձոյլ, միապաղաղ.

— փոխանակող՝ փոխնորդ, պահեստի.

— պանիրի՝ մաճառակ.

— սառի՝ սառոյցի՝ աղի խոշոր՝ շառաղիղ.

2. պատռած հագուստի վրայ կտրուած լաթ, կարկտան.

3. գրական՝ երաժշտական՝ թատերական ստեղծագործութիւններէն առանձնացուած մաս, հատուած, բաժին.

Յարակից Բառեր

— դրական կտոր՝ երկ, գործ, գրուածք.

— ընտիր կտորներու հաւաքածոյ՝ հատընտիր.

— թատերական կտոր՝ թատերախաղ:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1076

ՆՈՐ

(beta)

ՁՈՅԼ

ածական
1. թափուած, ձուլուած.

2. անխառն, զուտ. օրինակ՝

‣ ձոյլ ոսկի.

3. (Փոխաբերական իմաստ) միացած, սերտ. օրինակ՝

‣ միաձոյլ։

Արմատ ձուլել բայի։

ՆՈՐ

(beta)

ՈՍԿԻ