Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն

կոտորած → կոտորել (բայ)
(Անցեալ դերբայ)
(Գոյական անցեալ դերբայ) • Եզակի • Ուղղական հոլով
(Գոյական անցեալ դերբայ) • Եզակի • Հայցական հոլով
կոտորած → կոտորած (գոյական)
Եզակի • Ուղղական հոլով
Եզակի • Հայցական հոլով

Գտնուած Բառաձեւեր

կոտորած → կոտորած (գոյական)
կոտորած → կոտորած (ածական)
կոտորած → կոտորել
 Բառարան
կոտորած գոյական Սպանդ, նախճիր, ջարդ:
կոտորել ներգործական բայ Մանրել, սրածել, ջարդել:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 220։


ԿՈՏՈՐԱԾ
գոյական ջարդ, սպանդ, նախճիր, մորթոտում։


ԿՈՏՈՐԵԼ
ներգործական բայ տասանորդել, ջարդել, սպաննել, մորթոտել, յօշոտել։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 246
ՆՈՐ
ԿՈՏՈՐԱԾ կոտորածի (կոտորածից, կմ կոտորածոյ)
գոյական
    1. Կոտորելը, կոտորվելը. ջարդ, սպանութիւն (մեծ քանակով)։
‣ Պատերազմի դաշտում մեծ կոտորած եղաւ։
‣ Այս կոտորածից յետոյ գիւղը ամայացաւ։
‣ Սովետական կարգերը միայն ազատեցին Հայաստանը կոտորածներից։

    2. Մեծ քանակով մահուան դէպքեր վարակիչ հիւանդութիւններից կամ այլ աղէտից։
‣ Բկացաւը գիւղերում մեծ կոտորածներ էր անում։
‣ Յիշո՞ւմ էք ոչխարների այնքան կոտորածը կերի պակասութիւնից։

ածական
    3. Կտոր-կտոր արած, կտրատած։
‣ Կոտորած սոխ ցանիր լոբիի վրայ։
‣ Կոտորած փայտ չունինք։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1108
ՆՈՐ
(beta)
ԿՈՏՈՐԵԼ կոտորեցի
ներգործական բայ
    1. Կտոր-կտոր անել, մանր կտորների բաժանել։
‣ Մինը խորովածացու միսն էր կոտորում, միւսն էլ փայտ էր կոտորում խարոյկի համար։
‣ Մի քիչ էլ սոխ կոտորեցէք խորովածի վրայ։

    2. Կտոր-կտոր անելով փչացնել, ջարդել (մեծ քանակութեամբ)։
‣ Ես մի ապակի կոտրեցի, չարացաք. կարկուտը բոլոր ապակիները կոտորեց, ինչո՞ւ չէք չարանում։
‣ Գիւղացիք մօտակայ անտառներն ամբողջապէս կոտորել են։

    3. Խմբովին սպանութիւններ կատարել զէնքերով։
‣ Կին երեխայ չհարցրին, բոլորին կոտորեցին։
‣ Մութն ընկել էր, բայց կատաղած թշնամիները շարունակում էին իրար կոտորել։

    4. Համաճարակ մահ տարածել։
‣ Նրանց մի մասը սովը կոտորեց, մնացածներին էլ կոտորեցին հիւանդութիւնները։

    5. Նմանութեամբ Ուժասպառ անել, թուլացնել։
‣ Ծանր աշխատանքներով կոտորում են ստրուկներին։
‣ Իւր անվերջ ու անհամ ճառով մեզ կոտորեց։
‣ Ծիծաղեցնելով բոլորիս կոտորում էր։

Բաղադրեալ Բայեր
⨀հին բառ Մեծամեծս կոտորել
չէզոք բայ Մեծ-մեծ կոտրտել, մեծ-մեծ ջարդել։

ԿՈՏՈՐԵԼ (կոտորեցայ),
ԿՈՏՈՐՎԵԼ կոտորվեցի
կրաւորական չէզոք բայ նոյն նշանակութեամբ։
‣ «Կոտորվէք դուք, ճառ ասեմ, թէ զանգ կախեմ»։
‣ Այնպիսի անեկդոտներ էր պատմում, որ բոլորս կոտորվեցինք ծիծաղելով։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1109
ՆՈՐ
(beta)
ԿՈՏՈՐԱԾ
գոյական բազմաթիւ մարդոց՝ անասուններու միաժամանակ բնաջնջում, ջարդ, սպանդ, կոտորում, սպանութիւն, եղեռն, նախճիր, արիւնահեղութիւն, մորթոտում, սրածութիւն, սրախողխողութիւն։

Յարակից Բառեր
— Ժողովուրդի մը ամբողջական սպանդ՝ ցեղասպանութիւն.

(Ֆրանսերէն génocide, Անգլերէն genocide):

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1055
ՆՈՐ
(beta)
ՀԱՐՈՒԱԾ
գոյական
    1. զարկ.

Տեսակներ
— ձեռքով (երեսին)՝ ապտակ, կոփոց.

— ձեռքով (դրան)՝ բաղխում, բաղխիւն.

— բռունցքով՝ բռնխէթ, կռուփ.

— միջնեմատի ծայրով՝ պոնդ, պլնտրիկ.

— ոտքով՝ կից, աքացի.

— գաւազանով՝ ծեծ, գան, գանակոծում.

— մտրակով՝ մտրակում.

— թոպով՝ թոպահարում, թոպամահ.

— բիրով՝ բրածեծ.

— ափով՝ գաւազանով (թմբուկին)՝ դափ, դափիւն, դափում.

— մուրճով՝ մրճահարում.

— ուռնակով (դրան)՝ թակում.

— քարով՝ քարկոծում.

— գնդակով՝ գնդակոծում.

— փամփուշտով՝ գնդակահարում.

— ռումբով՝ թնդանօթով՝ ռմբահարում, ռմբակոծում.

— գնդասեղով՝ կճում.

— գլուխով՝ գլխահարում, գլխամարտ.

— եղջիւրներով՝ եղջերահարում, խեթկում.

— սիրտի՝ բաբախիւն, բաբախում, տրոփիւն, տրոփում.

— սիրտի ծանր՝ կաթուած.

— դէմ-դէմի՝ ընդհարում, կռփամարտ, բռնցքամարտ.

— աթոռներով՝ աթոռամարտ.

    2. (Փոխաբերական իմաստ) հասարակաց աղէտ, չարիք, պատուհաս.

Յարակից Բառեր
— պատերազմի դաշտի վրայ՝ կորուստ, պարտութիւն, կոտորած, ջարդ.

— գերութեան շրջանի՝ չարչարանք, տանջանք, զրկանք.

    3. (Փոխաբերական իմաստ) ծանր վնաս, ձախորդութիւն.

    4. պատուոյ՝ արժանապատուութեան վիրաւորանք՝ նախատինք, վիշտ.

    5. բնական աւեր՝ աւերած, քանդում, կործանում.

Տեսակներ
— երկրաշարժի՝ ցնցում.

— ջուրի ՝ ծովու ալիքներու՝ ողողում.

— ծանր՝ տեղատարափ անձրեւի՝ ջրհեղեղ.

— երկնային՝ պատիժ.

— ուտելիքի՝ խմելիքի՝ սով, երաշտ։

Դարձուածքներ
Պետական հարուած
բռնի միջոց, բռնահարուած՝ որով որոշ հոսանք մը իշխանութիւնը անարիւն կամ արեւամբ ձեռք կը ձգէ երկրի մը մէջ:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1194
ՆՈՐ
(beta)
ԿՈՏՈՐԵԼ
ներգործական բայ
    1. կոտրատել, կոտորակել, ջարդել, ջախջախել, խորտակել, մանրել, փշրել.
    2. խմբովին, սպաննել, խողխողել, յօշոտել, մորթել, մորթոտել, բնաջնջել, սրածել, սուրէ անցնել, ջարդել։


ԿՈՏՈՐՈՒԻԼ
կրաւորական բայ
    1. կտոր-կտոր ըլլալ, ջարդուիլ, փշրուիլ, ջախջախուիլ.
    2. սպաննուիլ, խողխողուիլ, ոչնչացուիլ, բնաջնջուիլ, արածուիլ:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1056
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 120 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը

Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը

ՆՈՐ Ուսամնասիրել կոտորած բառոյթին կամ կոտորած բառաձեւին գործածութիւնը՝ Արեւմտահայերէն Գրուածքներու Ժողովածոյ-ին մէջ։
Փնտռել «կոտորած» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com