Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն

խաւ → խաւ (գոյական)
Եզակի • Ուղղական հոլով
Եզակի • Հայցական հոլով
 Բառարան
խաւ գոյական Շերտ, հորիզոնական բաժանում * դասակարգ:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 172։


ԽԱՒ
գոյական
    1. շարք, կարգ։
    2. աղուամազ։
    3. դասակարգ, աստիճան։
    4. (հերձաքարի՝) թերթ։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 182
ՆՈՐ
1. ԽԱՒ (խաւոյ կմ խաւու)
(պարսկերէն xav, կերպասի աղուամազ)

գոյական
    1. Բարակ աղուամազ գործուածքների երեսի վրայ։
‣ Այս կտորը խաւ չունի։
‣ Կան կտորներ, որոնց խաւը կանգնած է, կան՝ որոնցը պառկած է։
‣ Զգեստն այնպէս են ձեւում, որ խաւը խաւին գայ։

    2. Մի քանի պտուղների վրայի աղուամազը։
‣ Լաւ դեղձը խաւ է ունենում։
‣ Դամոնը եթէ խաւ ունի՝ առողջ է։

    3. Որոշ նիւթի տախտականման թանձրութիւն, շերտ։
‣ Սեւահողի խաւի տակ կաւի խաւ է։
‣ Երկրի խաւերը լաւ որոշվում են այն տեղերում, որտեղ հողը կտրած է ճանապարհ բանալու համար։
‣ Գետնի հորիզոնական խաւերն իրանց սկզբնական դրութիւնը փոխել են զանազան պատճառներից։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 4. Բարակ շերտ՝ երիզ, որ կարում են զգեստի ափերին։

    5. Նմանութեամբ Կարգ, դասակարգ։
‣ Նա հասարակութեան բարձր խաւերի մէջ է լինում։
‣ Այնտեղ ստորին խաւերը շատ զրկված են ապրում։

Ածանցական Բառեր
⨀հին բառ Խաւ ի խաւ
ածական մակբայ Խաւ-խաւ, խաւերով, խաւ խաւի վրայ։


＋գաւառական բառ 2. ԽԱՒ
(պարսկերէն xāb, xāv)

գոյական Շերամի (որդի) ամեն մի քունը։
‣ Շերամը չորս խաւ ունի։
‣ Այժմ նա երրորդ խաւի մէջն է։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 885
ՆՈՐ
(beta)
ԽԱՒ
(Պարսկերէն xav = կերպասի աղուամազ)

գոյական
    1. կարգ մը պտուղներու եւ կերպասներու աղուամազային երեսը.

    2. թանձր իրերու շերտը՝ երիզով մը բաժնուած.

Տեսակներ
— հերձաքարի՝ թերթ.

    3. կարգ, շարք, դասակարգում, դասակարգ, աստիճանաւորում (մարդկային ընկերութեան).

    4. (Պարսկերէն xab, xav) շերամի ամէն մաշկ փոխելը:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 830
ՆՈՐ
(beta)
ՇԵՐՏ
գոյական
    1. որեւէ բանի երկար ու բարակ կտոր՝ մաս. ճղօն, երիզ, ծալք.

    2. որեւէ բանէ կտրուած՝ հանուած բարակ կտոր՝ պատառ.

    3. որեւէ տարածութեան մէջ երկայնքին ձգուող միատեսակ գօտի.

    4. որեւէ բանի զանգուած, որ կը պատէ բանի մը մակերեսը, որեւէ նիւթի զանգուածային խաւ. օրինակ՝
‣ շերտ մը փոշի.

    5. (Փոխաբերական իմաստ) հանրային խմբակցութիւն՝ խաւ.

    6. (Փոխաբերական իմաստ) լոյսի՝ բոցի ժապաւինաձեւ կտոր.

    7. ապարային հորիզոնական խաւ.

    8. հանքային նիւթի խաւ. հանքաշերտ.

    9. հողի մշակելի վերնաշերտը. հողաշերտ.

    10. կազմի գրքապանակի կողերուն եւ աստառին միջեւ եղած միջոցը՝ արանքը։

Տեսակներ
— Կաշիի (կարուած եւ քիչ մը լայն)՝ զօլ, ձուղ։

— Հանքային նիւթի՝ հանքաշերտ։

— Հողի՝ 1. հողաշերտ. 2. խաւ։

— Ձմերուկի, սեխի՝ պճեղ, շղարթ, ղունջ:

— Ցանկապատի՝ ցից, ցցապատնէշ, ցցապատ:

— Փայտի՝ ճղօն, ցից, ձող։

— Փեղկ՝ շերտափեղկ, խլափեղկ։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1776
ՆՈՐ
(beta)
ՓՈՇԻ
գոյական
    1. չոր (չորցած) մանրամաղ հող.
    2. ընդհանրապէս՝ որեւէ չոր ու պինդ նիւթի մանրացուած՝ ալիւրանման մասնիկ.
    3. դեղափոշի.
    4. ծաղկափոշի, բեղմնափոշի.
    5. խմորը սեղանին չփակչելու համար ցանուած ալիւր.
    6. մոխիր.
    7. դիմափոշի, բրնձափոշի.
    8. (Փոխաբերական իմաստ) հնութեան մնացորդ. բորբոս.
    9. (Փոխաբերական իմաստ) աճիւն։

Տեսակներ
— Ածուխի՝ ցանուք, մոխիր, մճիր։

— Դէմքի՝ դիմափոշի, բրնձափոշի:

— Ծաղիկի՝ ծաղկափոշի, բեմնափոշի։

— Կաղնիի կեղեւի՝ աղաջ:

— Մանր՝ հողամաղ։

— Յարդի՝ ունգ, մղեղ։

— Սալորի վրայի՝ խաւ, ման։

Բաղադրեալ Բայեր
Աչքին փոշի ցանել, աչքին փոշի փչել
ներգործական բայ չնչին շնորհներով՝ անոյշ խօսքերով եւ այլնով շլացնել. խաբել:

Փոշի դառնալ
չէզոք բայ
    1. փոշիի վերածուիլ.
    2. հող դառնալ.
    3. մահանալ, անհետ կորսուիլ, անհետանալ, ոչնչանալ։

Փոշիներու տակէն հանել
ներգործական բայ
    1. հին՝ մոռցուած բան մը երեւան հանել.
    2. հին՝ հնացած արժեզրկուած գաղափար մը մէջտեղ նետել:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2377
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 129 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը

Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը

ՆՈՐ Ուսամնասիրել խաւ բառոյթին կամ խաւ բառաձեւին գործածութիւնը՝ Արեւմտահայերէն Գրուածքներու Ժողովածոյ-ին մէջ։
Փնտռել «խաւ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com