Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառաձեւեր

քամի → քամի
Քամի → Քամ
 Բառարան
քամի գոյական Հով:
քամ գոյական Քամուած մաս, տակուք * տկար օղի:
քամել ներգործական բայ Ճզմելով հիւթը հանել, ճմլել * զտել * պարպել:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 487։


ՔԱՄԻ
գոյական հով։

Դարձուածքներ
ցուրտ քամի
պախրցի, փուք։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 528
ՆՈՐ
ՔԱՄԻ (մւոյ կմ մոյ), քամու, քամիներ
գոյական
    1. Մթնոլորտի օդ, որ փչում է որոշ ուղղութեամբ, աւելի կամ պակաս արագութեամբ. հողմ։
‣ Քամին շարժում է ծառի սաղարթը։
‣ «Փըչեցին ցուրտ քամիներն հա՛ փըչեցին»։
‣ Սաստիկ քամուց ծովն ալեկոծվում էր։
‣ Դուրսը քամի է։

＋գաւառական նշանակութիւն 2. Փորի գազեր՝ փուքս։

＋գաւառական նշանակութիւն 3. Յօդացաւ, ոսկրացաւ, ռեվմատիզմ։
‣ Թեւս քամի է մտել։
‣ Քամի ունի, ոտը չի կարող շարժել։
‣ Մրսեց, քամի առաւ։

＋գաւառական նշանակութիւն 4. Փոխաբերաբար Դատարկաբանութիւն, ստախօսութիւն, սուտ փչոց։
‣ Ինչ խօսում է քամի է։
‣ Քամի է, էլի՛։

Տեսակներ
⨀հին բառ Խորշ քամի
գոյական Տե՛ս Խորշակ։

Բաղադրեալ Բայեր
Քամի անել
չէզոք բայ
    1. Քամի լինել, քամի փչել։
‣ Ձմեռն այստեղ շատ քամիներ է անում։

    2. Փոխաբերաբար Փչել (7), մեծ-մեծ ջարդել, սուտ բաներով պանծալ։
‣ Քամի անելով գլխներս տարաւ։

Քամու պէս թռչել
չէզոք բայ Արագաբար վազել-գնալ։
‣ Քամու պէս թռաւ, գնաց բերեց։

Քամու տալ, Չորս քամիին տալ, Չորս քամիին ապուլ տալ
ներգործական բայ
    1. Աւերել, քանդել։
    2. (Փողը) վատնել, մսխել։
    3. (Ցաւը) մոռանալ։

Քամուն տալ
ներգործական բայ Քամել (2), երնել։

Դարձուածքներ
Քամի քունող
գոյական
    1. Անորոշ ցեղի փոքր թռչուն, որ ճախրում է օդի մէջ և թեւերը հովի դէմ վեր վար է շարժում (?)։
    2. Մասնաւորապէս՝ բազէ (հովքունող)։
    3. Փոխաբերաբար Թեթեւամիտ՝ դատարկախօս մարդ։

Քամու ջաղաց
գոյական Տե՛ս Հողմաղաց։

Կարմիր քամի
Տե՛ս Կարմիր՚ի տակ։

Առածներ
Քամու բերածը քամին էլ կտանի
Պատահաբար ձեռք բերվածը հեշտութեամբ էլ՝ անզգալի կերպով ձեռքից կգնայ։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2306
ՆՈՐ
(beta)
1. ՔԱՄ (արմատ Քամել՚ի)
գոյական
    1. Քամուածքը, քամելը։
‣ Մածունը քամ արա, քամի՛ր։
‣ Պանրանիւթը շիճուկից բաժանելուց յետոյ ածում են տոպրակի մէջ և մի ծանր բանի տակ քամ են դնում։
‣ Քամը դեռ պակաս է, թող մնայ լաւ քամվի։

    2. Ձիւնի հալվելուց գոյացող կամ գետնից դուրս քամվող ջուր։
‣ («Ամենայն քամ ի լերանց հայոց ի Դկլաթ իջանէ»։ Բնագրում տպված է. «ամենայն քամի լերանց հայոց»)։

＋գաւառական նշանակութիւն 3. Առուի ջուրը կտրելուց յետոյ նրա մէջ մնացած հոսող ու քամվող ջուրը։
‣ Առուի քամով բոստանը ջրեցի։


＋գաւառական բառ 2. ՔԱՄ
գոյական Ժուժկալութիւն, համբերութիւն։

Գործ է ածվում կտրվել բայի հետ։ －

Բաղադրեալ Բայեր
＋գաւառական բառ Քամ կտրել, ＋գաւառական բառ Քամը կտրվել
չէզոք բայ
‣ Երեխան քամ կտրեց, կամ երեխայի քամը կտրվեց, երեխայի համբերութիւնը հատաւ. (երբ մի ախորժելի բանով գրգռում են նրա ցանկութիւնը, բայց չեն տալիս)։


＋գաւառական բառ 3. ՔԱՄ
(պարսկերէն kam, նուազ, պակաս)

ածական
    1. Նուազ, թոյլ։
‣ Քամ կրակով եփել։

    2. Թոյլ, անոյժ, (օղիի յետին վազուքը, որ աւելի ջուր է պարունակում քան ալկոհոլ)։
‣ Քամ արաղ։

    3. Եփը պակաս, լաւ չթխված։
‣ Քամ հաց։
‣ Հացը քամ է եղել։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2305
ՆՈՐ
(beta)
ՔԱՄԻ
գոյական
    1. օդի տեղափոխութիւն. հով, հողմ, սիւք, զեփիւռ, խորշակ, փոթորիկ, մրրիկ.
    2. փորի կազեր. փուք.
    3. յօդացաւ, յօդացաւութիւն, ոսկրացաւ.
    4. դատարկաբանութիւն, անիմաստ խօսք.
    5. (Փոխաբերական իմաստ) սուտ խօսք, ստախօսութիւն, փչոց.
    6. (Փոխաբերական իմաստ) ոչնչութիւն, ունայնութիւն։ Տե՛ս ՓՈՒՔ։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2401
ՆՈՐ
(beta)
ՄՐՐԻԿ
գոյական
    1. ուժգին՝ սրընթաց պտուտաձեւ հով. պտուտահողմ.
    2. յածախ անձրեւախառն հով. փոթորիկ.
    3. (Փոխաբերական իմաստ) միտքերու խառնակութիւն՝ խռովք, քաղաքական խառնաշփոթ իրադարձութիւն՝ սովորաբար արդիւնք ապստամբութեան՝ յեղափոխութեան.
    4. (Փոխաբերական իմաստ) զգացումներու՝ մտածումներու բուռն՝ կրքոտ արտայայտում.
    5. (Փոխաբերական իմաստ) հոգեկան խռովք.
    6. (Փոխաբերական իմաստ) աղէտ, չարիք:

Տեսակներ
— Ձիւնախառն՝ քամի:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1575
ՆՈՐ
(beta)
ՑԱՒ
գոյական
    1. մարմնական անհաճոյ՝ տանջող զգացում՝ խանգարման՝ բորբոքումի՝ վէրքի՝ հիւանդութեան եւ այլնի պատճառով. խոցտուկ, կոտտանք.
    2. հիւանդութիւն, ախտ.
    3. մասնաւորապէս՝ ծննդական երկունք.
    4. տարափոխիկ՝ վարակիչ հիւանդութիւն. համաճարակ.
    5. կսկիծ, վիշտ, թախիծ, տրտմութիւն, մորմոք.
    6. (Փոխաբերական իմաստ) հոգ, մտահոգութիւն.
    7. (Փոխաբերական իմաստ) պատուհաս, փորձանք.
    8. (Փոխաբերական իմաստ) ափսոսանք:

Տեսակներ
— Դէմքի՝ դեմացաւ:

— Լանջքի՝ լանջացաւ:

— Լեզուի՝ լեցուացաւ:

— Խիղճի՝ խայթ, խղճահարութիւն։

— Խորունկ՝ կսկիծ, մորմոք, վիշտ։

— Ծննդաբերութեան՝ երկունք:

— Կողի՝ կողացաւ:

— Կուրծքի՝ կրծքացաւ։

— Մէջքի՝ միջացաւ։

— Յօդերու՝ յօդացաւ, հով, քամի։

— Պոչի՝ ոխ, քինախնդրութիւն:

— Ցաւի զգայնութեան յապաւում՝ անցաւութիւն:

— Փտեցնող՝ փտախտ:

Սեւ ցաւ
գոյական ժանտախտ:

Բաղադրեալ Բայեր
Ցաւ ու կրակի մէջ իյնալ
չէզոք բայ մեծ փորձանքի հանդիպիլ, դժբախտութիւն ունենալ։

Ցաւ քաշել
ներգործական բայ
    1. հիւանդութեամբ տառապիլ.
    2. ծանր ցաւ ունենալ.
    3. երկունքի ցաւով բռնուած ըլլալ.
    4. նեղութիւն՝ չարչարանք կրել.
    5. մէկուն՝ բանի մը համար ցաւ զգալ՝ ցաւիլ։

Ցաւերով տապկուիլ
կրաւորական բայ լուռ համակերպիլ ցաւերու՝ վիշտերու։

Ցաւը բռնել
ներգործական բայ ցաւը՝ հիւանդութեան տագնապը վրան գալ։

Ցաւի տէր ըլլալ, ցաւի տէր դառնալ
չէզոք բայ շատ վիշտ կրէլ, անդարմանելի ցաւ ունենալ:

Դարձուածքներ
Բարակ ցաւ
գոյական ծիւրախտ, հիւծախտ, թոքախտ։

Գլխու ցաւ
գոյական
    1. գլխացաւ, անգար.
    2. կիսագլխացաւ (Ֆրանսերէն migraine).
    3. մտահոգութիւն:

Փորի ցաւ
գոյական
    1. խիթ.
    2. նպատակ, պահանջ:

Մեծ ցաւի գաս, մեծ ցաւի տիրանաս
մեռնիս:

Ցաւ է (ինծի)
կը ցաւիմ։

Ցաւ իմացող
ցաւակից։

Յաւ ի սիրտ, ցաւօք սրտի
սիրտին մէջ ցաւ զգալով, ցաւելով հանդերձ, սիրտի ցաւով։

Ցաւդ առնեմ, ցաւդ տանիմ
ցանկութիւն իր վրայ առնելու սիրելիին ցաւը՝ զայն ցաւէ ազատելու։

Ցաւը սիրտը
նստած ըլլալ՝ իր կսկծալի վիճակը լուռ ողբալով հնհնալ:

Ցաւս գլուխդ՝ հողս գլխուդ
դուն ալ մա՞րդ ես (արհամարհական արտայայտութիւն):

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2326
ՆՈՐ
(beta)
ՔԱՄ
(Արմատ քամել բայի)

գոյական
    1. քամելը, քամուիլը.

    2. քամելու որակը՝ աստիճանը.

ածական
    3. քամուած, տկարացած. օրինակ՝
‣ արիւնաքամ։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2400
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
գամի
գանի
կամի
կայմի
քամիէ
քանի
 Գործածութիւն փորձնական 407 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը

Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը

Փնտռել «ՔԱՄԻ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com