Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառաձեւեր


սուրբ → սուրբ (գոյական)
սուրբ → սուրբ (ածական)
սուրբ → սուրբ (մակբայ)

Գտնուած Բառոյթներ


 Բառարան

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 418։



Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 455
ՆՈՐ
ՍՈՒՐԲ (սրբոյ), սրբի
ածական
    1. Մաքուր, կեղտից ազատ. (այս նշանակութեամբ պահպանվել է այժմ սրբել բայի մէջ

    2. Վարքով կամ բարոյապէս մաքուր։

հին նշանակութիւն 3. Անխառն, զուտ (ոսկու՝ արծաթի մասին

    4. Օրէնքի տեսակէտից մաքուր, օրէնքով թոյլատրված։ Հակառակը՝ Անսուրբ, պիղծ։
    5. Աննենգ, ողջախոհ։

    6. Նուիրական՝ վեհ։

    7. (Կրօնական) Աստուածային օրէնքներին համապատասխան, ճշմարիտ, ուղղափառ։

    8. (Կրօնական) Մակդիր աստծու։

գոյական
    9. (Կրօնական) Աստուածահաճոյ անձ, որ ճանաչված է եկեղեցուց իբրեւ այդպիսին։

գաւառական նշանակութիւն 10. Մի տեսակ մանր գորտ, որ ապրում է խոնաւ խոռոչներում (?)։

մակբայ
    11. Սրբութեամբ, սուրբ կերպով։

Բաղադրեալ Բայեր





Դարձուածքներ






գաւառական բառ Սուրբ Յակոբայ ղուշ





Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2014
ՆՈՐ
(beta)

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2151
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 415 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը


Փնտռել «Սուրբ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու