Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն

Ոճ → ոճ (գոյական)
Եզակի • Ուղղական հոլով
Եզակի • Հայցական հոլով
 Բառարան
ոճ գոյական Արտայայտումի ձեւ (արուեստի, գրագէտի), գործելակերպ:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 361։


ՈՃ
գոյական
    1. կերպ, եղանակ, տարազ, ձեւ, մեթոտ։
    2. ասացուածք։
    3. Տե՛ս տակը։


ՈՃ
գոյական
    1. ցօղուն, ծիղ, ծղօտ։
    2. Տե՛ս վրան։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 389
ՆՈՐ
ՈՃ (ոյ)
գոյական
⨀հին նշանակութիւն 1. Ցորենի և այլ խոտերի ցօղուն, ծղօտ։

⨀հին նշանակութիւն 2. Արտում բուսած ցորեն, գարի ևն, հնձելի արտ։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 3. Ծղօտից հիւսած կողով։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 4. Ակօսի մի գիծ, որ անցնում է արտում ծայրից ծայր, որ մի ժամանակ ծառայում էր իբրև երկայնութեան չափ, արտաբոյ։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 5. Տե՛ս Բաղշտակ։

Նմանութեամբ
⨀հին նշանակութիւն 6. Ուղղութիւն՝ ընթացք կեանքի մէջ, վարք։

⨀հին նշանակութիւն 7. Ուղղութիւն կրօնի մէջ. դաւանութիւն, վարդապետութիւն։

(Լեզուի մէջ)՝
    8. Խօսքերն իրար հետ շարահիւսելու եղանակը, միտք արտայայտելու եղանակը։
‣ Գրքի լեզուն կանոնաւոր է, ոճը պարզ և վայելուչ։
‣ Գրքի նիւթն ազգագրական է, բայց գրված է բանաստեղծական ոճով։
‣ Գռեհիկ ոճով գրված ոտանաւոր։
‣ Կանոնաւոր և անկանոն ոճ։
‣ Վսեմ՝ զարդարուն ոճ։
‣ Զաւեշտական ոճ։

    9. Որևէ յայտնի հեղինակի միտք արտայայտելու կերպը, որով նա բնորոշվում է։
‣ Կիկերոնի և Դեմոսթենէսի ոճերը հակոտնեաներ են, առաջինը շատ փարթամ ու շքեղ, երկրորդը սեղմ և պարզ։
‣ Նարեկացին և Աբովեանը ոճով շատ նման են իրար, միայն առաջինը արուեստակեալ է, երկրորդը բնական։
‣ Այնքան բնորոշ է նրա ոճը, որ հինգ տող կարդալով մարդ անսխալ կարող է ասել, թէ նրա գրածն է։
‣ Ոճը նոյն ինքն մարդն է։

    10. Մի քանի բառից բաղկացած կտրուկ խօսք, յաճախ այլաբանական կամ փոխաբերական իմաստով, որ իբրև արտայայտութեան պատրաստ ձեւ՝ ընդհանուր գործածութիւն ունի, դարձուածք։
‣ «Աչքիս վրայ», «Բանը բանից անցել է», «Խօսքը կտուրը գցել», «Գլխին ընկնել» ևն՝ ոճեր են։
‣ Այս բառարանում ոճերը տպագրված են շեղագիր տառերեով։
‣ Որևէ լեզուի աղն ու համը նրա ոճերի մէջ է։

(Ճարտարապետութեան մէջ)՝
    11. Շինութիւնների զանազանակերպ ձեւ՝ համաձայն որոշ ազգի կամ որոշ դարի ճաշակի։
‣ Եգիպտական՝ արաբական՝ գոթական վերածնութեան ոճեր։
‣ Բիւզանդական, ասորական և հայկական ոճերն իրար ազգակից են։
‣ Պարիզի Նոտրդամը և Կեօլնի մայր եկեղեցին գոթական ոճի ամենափառահեղ յիշատակարաններն են։

    12. Մասնաւորապէս՝ հոյակապ շէնքերի սիւների ձեւն ու զարդարանքները, կարգ (15)։
‣ Որոշում են հինգ ոճ, դորէական, յոնիական, կորնթական, տոսկանեան և խառն, որոնց մէջ ամենապարզն է տոսկանեանը և ամենաշքեղը՝ խառն ոճը։

    13. Կահկարասիքի շէնքը զանազան ճաշակով, պարզ կամ շքեղ։
‣ Վերածնութեան ոճ։
‣ Լուդովիկոս ԺԴ-ի ոճ։
‣ Արդի ոճ։
‣ Ռոկոկո ոճը այժմ հնացած է։

    14. (Տրամաբանական) Դատողութեան այն ուղղութիւնը, որին հետեւում են մի բան ապացուցանելու կամ հերքելու համար. մեթոդ։
‣ Վերլուծական ոճ։
‣ Համադրական ոճ։

Բաղադրեալ Բայեր
Ոճով պատմել, Ոճով գրել
ներգործական բայ Կարգով՝ հանգամանօրէն՝ յարմարապէս պատմել կամ գրել։

Տե՛ս եւ Ստիլ։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1709
ՆՈՐ
(beta)
ՈՃ
գոյական
    1. (Գրաբար) ցորենի եւ այլ բոյսերու ցօղուն, ծիղ, ծղօտ.

    2. արտի մէջ բուսած ցորեն՝ գարի եւ այլն. հնձելի արտ.

    3. ցօղունէ՝ ծղօտէ հիւսուած կողով.

    4. օրավար մը.

    5. ակօսի գիծ մը, որ կ՚անցնէ արտին մէջէն ծայրէ ծայր, իբրեւ երկայնութեան չափ. արտարոյ.

    6. ագարակի խոտ. բաղշտակ, շաւառեղեգ (շաւառեղեգն), եղեգնախունկ.

    7. ուղղութիւն՝ ընթացք կեանքի մէջ. վարք, վարքագիծ, վարմունք, գործելակերպ.

    8. ուղղութիւն կրօնի մէջ. դաւանութիւն, վարդապետութիւն.

    9. (Լեզուաբանական) ընդհանուր առմամբ՝ խօսքի կառուցման, շարահիւսական, քերականական եւ բառերու գործածութեան ընդհանրական ձեւերու ամբողջութիւնը.

    10. քանի մը բառէ բաղկացած կտրուկ խօսք, յաճախ այլաբանական կամ փոխաբերական իմաստով, որ իբրեւ արտայայտութեան պատրաստ ձեւ՝ ընդհանուր գործածութիւն ունի. դարձուածք. օրինակ՝
‣ «աչքս մտաւ», «ականջը ծակ».

    11. որոշ շրջանի՝ դարաշրջանի արուեստի ուղղութիւն՝ դպրոց, որ իր ազդեցութիւնը ձգած է արուեստներու եւ մարդոց ապրելակերպին վրայ. օրինակ՝
‣ վիպապաշտ ոճ, ճարտարապետական ոճ.

    12. ոեւէ յայտնի հեղինակի՝ արուեստագէտի ինքզինք արտայայտելու, ինքնուրոյն կերպը՝ եղանակը.

    13. որեւէ բան կատարելու՝ իրագործելու իւրայատուկ եղանակներու՝ ձեւերու ամբողջութիւնը.

    14. շինութիւններու՝ կահկարասիի կառուցման ճաշակի զանազան ձեւերը.

    15. դատողութեան՝ վերլուծման այն ուղղութիւնը, որուն պէտք է հետեւիլ բան մը ապացուցանելու կամ հերքելու համար՝ ատեն. մեթոտ։

Ածանցական Բառեր
— Ածականը՝ Ոճական, Ոճաւոր։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1847
ՆՈՐ
(beta)
ՑՕՂՈՒՆ
գոյական բոյսի մը հողէն դուրս ցցուած մասը, որուն վրայ կը բուսնին տերեւները, ծաղիկներն ու պտուղները. բուն, կոթ (կոթուն):

Տեսակներ
— Ծառի՝ կոճղ.

— սոխի՝ յակինթի՝ պուկ.

— ցորենի՝ ոճ, ծղօտ:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2343
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
ոչ
 Գործածութիւն փորձնական 248 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը

Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը

ՆՈՐ Ուսամնասիրել Ոճ բառոյթին կամ Ոճ բառաձեւին գործածութիւնը՝ Արեւմտահայերէն Գրուածքներու Ժողովածոյ-ին մէջ։
Փնտռել «Ոճ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com