Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառոյթներ

 Բառարան
կոնք գոյական Իրանը ազդրերուն կցող մաս * ջուրի լայն աման, տաշտ * եկեղեցիի կամարաւոր լանջ:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 219։


ԿՈՆՔ
գոյական
    1. լական, շռնիտ, դաշտիշոն։
    2. (եկեղեցիի՝) խմբարան։
    3. (աթոռի՝) կռնակ։


ԿՈՆՔ
գոյական ողնայարաւորներու իրանը սահմանաւորող երկու մեծ եւ երկու փոքր ոսկորներ։


ԿՈՆ
գոյական
    1. բուրգ։
    2. (շոճիի՝) կոնգոմ, ստրովբիլ։
    3. (խաշխաշի՝) գլուխ, քնարուկ։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 244
ՆՈՐ
ԿՈՆՔ կոնքի (կոնքից)
(յունարէն kònxe, խեցեմորթ, խեցի)

գոյական
⨀հին նշանակութիւն 1. Խեցեմորթի մի տեսակ։

    2. Խեցիի նման գոգաւոր աման՝ ջուր լցնելու համար, տաշտ, լագան։
‣ Կոնքի մէջ ջուր լցեց, ոտները լուաց։

⨀հին նշանակութիւն 3. Կոնքաձեւ նստարան։

⨀հին նշանակութիւն 4. Կոնքաձեւ կամար։

⨀հին նշանակութիւն 5. (Կրօնական) Քահանայի սենեակը հին հրէական տաճարում, Երուսաղէմում։

    6. (Կազմախօսական) Մարդու մարմնի մէջ՝ երկու իրար հետ միացած լայն ու տափակ ոսկորներ ողնաշարի ներքեւում, որոնց փոսերի մէջ մտնում են բարձի ոսկորների գլուխները։
‣ Կոնքի ոսկորը փշրվել է։

    7. Արտաքին ականջի կոնքաձեւ խորութիւնը։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1103
ՆՈՐ
(beta)
1. ԿՈՆ
(յունարէն kṓnos)

գոյական
    1. (Երկրաչափական) Երկրաչափական մարմին, որ ստացվում է ուղղանկիւն եռանկիւնից, երբ նրա ուղիղ անկիւն կազմող կողմերից մէկը ինքն իւր վրայ շուռ գայ։

Այս դէպքում ուղիղ անկիւնի միւս կողմը հարթութեան վրայ գծում է շրջան, որ կոչվում է խարիսխ, իսկ խարսխի դէմ գտնված սուր կէտը կոչվում է գագաթ։

Գագաթից դէպի խարիսխը ձգված ուղղահայեացը կոչվում է կոնի բարձրութիւն։
‣ Ուղիղ կոն։
‣ Խոտոր կոն։
‣ Կոնի հատած։

    2. Նմանութեամբ Սոճիի, պիստակի և այլ ծառերի կոնաձեւ պտուղը։
‣ Եղեւնիների կոները հաւաքում, չորացնում և այրում են։


✽հազուադէպ բառ 2. ԿՈՆ
(յունարէն eikṓn)

գոյական Պատկեր, մանաւանդ սրբի պատկեր։


＋գաւառական բառ 3. ԿՈՆ
գոյական
    1. Քրդական վրան։
    2. Մի տեսակ կաշի։


4. ԿՈՆ
գոյական Տե՛ս Ճոն։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1101
ՆՈՐ
(beta)
ԿՈՆՔ
(Յունարէն konxe = խեցեմորթ, խեցի)

գոյական
    1. ողնայարին վարի մասին վրայ երկու իրարու հետ միացած լայն ու տափակ ոսկորներ՝ որոնց փոսերուն մէջ կը մտնեն բարձի ոսկորներուն գլուխները.
    2. խեցիի նման գոգաւոր աման՝ ջուր լեցնելու համար, Տե՛ս ԴԱՇԽՈՒՐԱՆ (թիւ 2), Տե՛ս ԴԱՇՏԻՇՈՆ (թիւ 2).
    3. խեցեմորթի տեսակ մը.
    4. կոնքաձեւ նստարան, աթոռի կռնակ.
    5. կոնքաձեւ կամար.
    6. Երուսաղէմի հին հրէական տաճարի քահանայի սենեակ.
    7. արտաքին ականջի կոնքաձեւ խորութիւն:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1050
ՆՈՐ
(beta)
ԿՈՆ
(Յունարէն konos)

գոյական
    1. երկրաչափական մարմին՝ որ կը ստացուի ուղղանկիւն եռանկիւնէ՝ երբ անոր ուղիղ անկիւն կազմող անկիւններէն մէկը ինքնիր վրայ շուռ կու գայ՝ կը դառնայ, բուրգ՝ որուն խարիսխը բոլորակաձեւ է եւ գագաթ սրածայր.

(Ֆրանսերէն cone).

    2. եղեւինի՝ սոճիի՝ սմիշակի՝ պիստակենիի եւ ա՛յլ ծառերու կոնաձեւ պտուղը

(Ֆրանսերէն pomme de pin).

Տեսակներ
— շոճիի՝ կոնգոմ, ստովբիլ.

— խաշխաշի՝ գլուխ, քնարուկ.

    3. (Յունարէն eikon) իքոն, սրբապատկեր.

    4. քրտական վրան.

    5. տեսակ մը կաշի.

    6. մակդիր յատկապէս Բարսեղ կաթողիկոսի՝ որ կը մեկնուի իբրեւ խաղախորդ՝ մորթ՝ գոյն՝ կաշիէ՝ մորթէ գլխարկ կարող, մուշտակարար, ճոն:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1049
ՆՈՐ
(beta)
ԿՌՆԱԿ
գոյական
    1. յատկապէս մարդկային մարմինի ետեւի կողմը՝ ուսէն մինչեւ մէջքը, թիկնամէջ, թիկունք, շալակ, քամակ, կռթունք, կուռն.

Տեսակներ
— անասուններու՝ գաւակ.

— ձիու՝ նիւս.

— ուղտի՝ կուտկէն.

— աթոռի՝ կոնք, յեցարան.

— վէգին՝ սալ, իշնեկ.

— շէնքի՝ յետսակողմ.

    2. (Փոխաբերական իմաստ) թեւ-թիկունք, օգնական, ապաւէն, պաշտպան, օգնութիւն, պաշտպանութիւն, հովանաւորութիւն։ Հակառակը՝ կուրծք, լանջք։

Բաղադրեալ Բայեր
կռնակը առնել
ներգործական բայ շալկել.

կռնակ առնել
չէզոք բայ քաջալերուիլ.

կռնակ դարձնել
չէզոք բայ
    1. խոյս տալ, փախչիլ, խուսափիլ մէկէ մը,
    2. լքել.

կռնակ կենալ
չէզոք բայ
    1. օգնել,
    2. քաջալերել.

կռնակ տալ
չէզոք բայ կռնակով օգնել՝ բան մը բարձրացնելու համար.

կռնակ ունենալ
չէզոք բայ օգնական ունենալ, օգնող ունենալ.

կռնակը գետին բերել
ներգործական բայ գետին զարնել, տապալել.

կռնակը գետին գալ
չէզոք բայ ընկճուիլ, պարտուիլ.

կռնակը գետին չգալ
չէզոք բայ չընկճուիլ, չպարտուիլ.

Դարձուածքներ
կռնակը ամուր
    1. զօրաւոր՝ ազդեցիկ պաշտպան՝ օգնական՝ երաշխաւոր.
    2. ապահով, թիկունքը պաշտպանուած.

մարդուն երեսը զարկեր են, ա՜խ կռնակս ըսեր է
օգնական չունենալուն պատճառաւ ապտակուած է.

կռնակի վրայ
մակբայ յորսայս.

կռնակի վրայ գաս
(անէծք) մեռնիս, սատկիս.

ձեռքդ վահանով կամ կռնակդ վահանին վրայ
յաղթական կամ վահանիդ վրայ մեռած գաս (սպարտացի մօր պատգամը կռուի գացող զաւակին).

կռնակէն
մակբայ ետեւէն, հասցէին.

լայն կռնակով
թիկնեղ, թիկնաւէտ։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1071
ՆՈՐ
(beta)
ՈՍԿՈՐ,
ՈՍԿՐ
գոյական
    1. ֆոսֆորային եւ կրային բաղադրութեամբ պինդ նիւթ. զանազան ձեւի եւ մեծութեամբ, նիւթ՝ որմէ կազմուած է մարդու եւ ողնայարաւոր այլ կենդանիներու կմախքին իւրաքանչիւր անջատ մասը.
    2. մահացածի աճիւնի մնացորդ՝ մասունք (յոգնակի կը գործածուի).
    3. ձուկի փուշ.
    4. որոշ կենդանիներու ժանիքը՝ ակռան՝ եղջիւրը եւ այլն, իբրեւ զանազան իրեր՝ զարդեր պատրաստելու նիւթ.
    5. (Փոխաբերական իմաստ) կաշառք, կրծօն.
    6. (Փոխաբերական իմաստ) բաժին, մաս, շահ, օգուտ.
    7. (Փոխաբերական իմաստ) նիհարութիւն, հիւանդութիւն.
    8. (Փոխաբերական իմաստ) աղքատութիւն, անօթութիւն։

Տեսակներ
— Այտին՝ այտոսկր, թուշոսկր, աշխոռ, լծոսկր։

— Աչքին ոսկորէ երկու փոսերը՝ ակնակապիճ, ակնաբուն:

— Առաջին ողնը, որուն վրայ կը կենայ գլուխը՝ ատլաս, իսկ վերջինը՝ կկու։

— Արջառի վէգ՝ կոռ:

— Բազուկի երկու ոսկորներ՝ բազկոսկր։ Մեծը՝ տիզոսկր, խալիկ, ծղոսկր (Ֆրանսերէն cubitus), իսկ փոքրը՝ ճաճանչ, ճաճանչոսկր, ծղոսկրիկ (Ֆրանսերէն radius)։

— Բերանի խոռոչի վերի ոսկրեայ կամարը՝ քիմք:

— Գագաթի՝ գագաթոսկր, ծղիկ, ծղիկոսկր:

— Գանկի՝ գանկոսկր։

— Գանկոսկրներու կցուած տեղը՝ գաղտուն:

— Գլուխի գունտուկլոր՝ գանկ կամ գանկոսկր:

— Դաստակի ոսկորներէն մէկը՝ կեռոսկր (Ֆրանսերէն crochu)։

— Դէմքի՝ դիմոսկր։

— Երախային գանկին կակուղ մասերը՝ գաղտնակ:

— Երանքի կամ ազդրէն մինչեւ ծունկերը երկարող ոսկորներ՝ բարձոսկր, ամիրուկ։

— Զիստի՝ զստոսկր (Ֆրանսերէն fémur): Երկար է եւ ամենէն զօրաւորը մարմնի ոսկորներուն։

— Թիկունքի՝ թիկնոսկր (omoplate)։

— Թուշի՝ թուշոսկր, այտոսկր։

— Ծոծրակէն մինչեւ յետոյքի ոսկորներու շարքը՝ ողնայար, ողնաշար, ողնասիւն։

— Ծոծրակի՝ ծոծրոսկր։

— Ծունկի՝ ծնկոսկր, կողոփոց, լիսեռն, լիսեռնիկ, ծունկի կափարիչ (Ֆրանսերէն rotule)։

— Կզակի կամ ծնօտի վերի եւ վարի ոսկորներ՝ կզկոսկր:

— Կողի՝ կողոսկր։

— Կոնքի՝ կոնքոսկր։

— Կուրծքի վանդակի (կրծքավանդակ) երկու կողմի 12ական ոսկորներ՝ լանջոսկր, վանդակորմ, թոքտուն, կրծոսկր:

— Կռնակի կամ թիկունքի՝ թիակ, բէճ, բէչ կամ բէջ, ուսագլուխ:

— Կրունկի՝ պճեղ կամ պճիղ, ուլն, ուլնոսկր, ճագ։

— Ճակատի՝ ճակատոսկր:

— Մատներու՝ կոճ, կոճիկ, ճան, մատնոսկր:

— Մարմնի ոսկորներուն ամբողջութիւնը՝ կմախք:

— Նախաբազուկի՝ ծղի, ծղիկ, ծղուկ, արմկոսկր:

— Ողնայարի իւրաքանչիւր ողն՝ լիսեռ:

— Ողնաշարի երկրորդ ոսկորը՝ վերէն սկսած՝ ոռնակ:

— Ողնաշարի մեծ ողն՝ աւագողն:

— Ողնաշարի վարի՝ յետոյքի միսերուն թաղուած ոսկորներու խումբ՝ պոչ կամ փէօչ:

— Ոտքի թաթի երկու կողմերու դուրս ցցուած ոսկորներ՝ վէգ, ճան, յոգի կամ յոյգ, լիցք։

— Ուսի՝ ուսոսկր, անրակ, թիակ (Ֆրանսերէն omoplate)։

— Պզտիկ՝ ոսկրիկ:

— Սեպաձեւ՝ սեպոսկր (Ֆրանսերէն sphénoïde)։

— Սեռային երկու գործարաններու միջեւ գտնուող երկու մեծ եւ երկու փոքր ոսկորներ՝ կոնք:

— Սրունքի մեծ ոսկոր՝ ոլոք (Ֆրանսերէն péroné), իսկ ընկերը՝ խռչակ, խոտուց:

— Ցայլքի՝ ցայլոսկր։

— Քիթի՝ քթոսկր։

— Քիթի վերնամասը կազմող՝ խոխոսկր, խոփ (Ֆրանսերէն vomer)։

— Քիմքի՝ քմոսկր:

— Քունքի՝ քունքոսկր։

Բաղադրեալ Բայեր
Ոսկոր կտրիլ
չէզոք բայ
    1. ոսկորի պէս ամրանալ. ոսկրանալ.
    2. չորնալ, փայտանալ։

Ոսկոր ուզել
ներգործական բայ կաշառք ուզել, կրծօն ուզել։

Ոսկոր ու կաշի դառնալ, ոսկոր ու կաշի մնալ
չէզոք բայ հալիլ - մաշիլ, շատ նիհարնալ։

Ոսկորները աղալ
ներգործական բայ սաստիկ ծեծել:

Ոսկորները հանգստանալ
չէզոք բայ մեռնիլ:

Ոսկորները մնալ
չէզոք բայ սաստիկ նիհարնալ:

Ոսկորները տեղը գալ
չէզոք բայ
    1. տեղահան ոսկորները իրենց տեղը դրուիլ.
    2. հանգստանալ.
    3. (Հեգն.) ծեծ ուտել եւ ապա խելօքնալ:

Դարձուածքներ
Մինչեւ ոսկորները՝ ծուծը հասնող ցուրտ
սաստիկ ցուրտ:

Միսը քեզի, ոսկորը ինծի
կ՚ըսէր ծնողքը վարպետին՝ ուսուցիչին, երբ իր որդին կը յանձնէր անոր խնամքին, անհրաժեշտ պարագային՝ ծեծելու, իրաւունք տալով անոր։

Ոսկոր կրծող
    1. շուն.
    2. (Փոխաբերական իմաստ) կաշառակեր.
    3. (Փոխաբերական իմաստ) աղքատ, մուրացկան:

Քեզի ոսկոր նետող չկայ
    1. քեզի խօսք՝ ակնարկութիւն ընող չկայ.
    2. (Հեգն.) շան պէս հաջելու պէտք չունիս:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1862
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 41 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը

Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը

Փնտռել «Կոնք» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com