Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառաձեւեր


կոճակ → կոճակ (գոյական)
կոճակ → կոճակ (ածական)

Գտնուած Բառոյթներ


 Բառարան

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 219։



Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 243
ՆՈՐ
ԿՈՃԱԿ ի (աց)
գոյական
հին նշանակութիւն 1. Փոքր կոճ (փայտի, սրունքի ոսկորի ևն

գաւառական նշանակութիւն 2. Փայտէ փոքր ձող, որ ամփոփում է ոստայնի հենքի թելերը և որից կապված է հորապարանը։

Ընդհանրապէս՝
     Գնտաձեւ փոքրիկ իր։

    3. Սերմ, որ ուռել է և ծլելու մօտ է։

    4. Ծառերի վրայ բացվելու մօտ պտուկ, կոկոն։
    5. Գնտաձեւ կամ բոլորակաձեւ փոքրիկ կտոր մետաղից, ոսկորից, սադափից ևն, որով կոճկում են զգեստները։

    6. Կոճակի (5) նման յարմարանք զանգակի, որը սեղմելով զանգակը հնչեցնում են։

հին նշանակութիւն 7. Մեղուների կծիկ կամ գունդ՝ երբ նրանք դուրս են թռչում իրանց փեթակից և դեռ նոր բնակարան չեն գտել. պարս (?)։

գաւառական նշանակութիւն 8. Նմանութեամբ Ծխած սիգարի տակը մնացած փոքրիկ կտորը, կճատ։

ածական
գաւառական նշանակութիւն 9. Կարճլիկ ու հաստլիկ։
գաւառական նշանակութիւն 10. Պինդ, ամրակազմ։
Բաղադրեալ Բայեր




Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1097
ՆՈՐ
(beta)



Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1047
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
կօճակ
 Գործածութիւն փորձնական 84 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը


Փնտռել «Կոճակ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու