Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Բառարան
ԲԱՐՔ
գոյական
    1. բնաւորութիւն, վարք, նկարագիր։
    2. սովորոյթ։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 65
ՆՈՐ
＋գաւառական բառ ԲԱՐ (պար)
(պարսկերէն bar, պտուղ)

գոյական
    1. Առհասարակ՝ պտուղ ծառի։

    2. Նորատունկ ծառի առաջին պտուղը, երախայրիք։
‣ Ծառը տնկում ես, բարը բարով վայելես։

Բաղադրեալ Բայեր
＋գաւառական բառ Բար գալ, ＋գաւառական բառ Բար տալ
չէզոք բայ Առաջին անգամ պտուղ տալ (ծառի)։

＋գաւառական բառ Բար դնել
ներգործական բայ Նոր բողբոջած բոյսերի արմատների մօտ հողը փափկացնել և բուկը հող տալ, որպէսզի արմատները լաւ զարգանան։

＋գաւառական բառ Բար նստել
չէզոք բայ Ծաղկի՝ կարմրուկի ևն ուռած բշտիկների նստելը, լաւանալը։
‣ Ծաղիկը բար է նստել, շուտով կսկսի թափել։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 357
ՆՈՐ
(beta)
ԲԱՐՔ (բարուց, յոգնակի), բարքի, բարքեր
գոյական
    1. Ամբողջութիւն անհատի սովորոյթների և աւանդական կամ ժառանգական հոգեկան յատկութիւնների, որոնցով նա ղեկավարվում է իւր յարաբերութիւնների մէջ ուրիշների հետ. բնածին սովորութիւն, բնութիւն, բոյս բարուց.

(յաճախ գործ է ածվում Վարք՚ի հետ միասին, որ լծորդ է բարք՚ին և նրա արտայայտութիւնն է գործով ― վարք ու բարք, բարք ու վարք)։
‣ Ի՞նչպիսի բարքի տէր է այդ մարդը։
‣ Շնորհալի վարք ու բարք։
‣ Բարք ու վարքով գովելի։
‣ Նա ուսումնասիրեց փղի բարքը։
‣ Համեմատեցէ՛ք շան բարքը կատուի բարքի հետ։

＋գաւառական նշանակութիւն 2. Կամք, տրամադրութիւն, ցանկութիւն, որոնք բխում են բարքից (1)։
‣ Բարքս շատ գինի է ուզում։
‣ Ինչո՞ւ այդ ամանը կոտրեցիր. ―Բարքս այսպէս ուզեց։
‣ Այս բանը նրա բարքովը չեղաւ։
‣ Նրա բարքին մի՛ դիպչէք, բարքովը վարուեցէք։

⨀հին նշանակութիւն 3. Սովորութիւն, կարգ, եղանակ, կանոն։

    4. Կամք, յօժարութիւն, միտումն (Համեմատել 2)։

    5. (յոգնակի) Բարքեր, Որոշ հասարակութեան մէջ պատմականօրէն, աւանդաբար կամ ժառանգաբար հաստատված սովորոյթներ, որոնցով ղեկավարվում է հասարակութիւնը բարոյական հարցերում։
‣ Նրանց բարքերը անհանդուրժելի են մեզ համար։
‣ Գեղարուեստն ազնուացնում՝ մեղմացնում է բարքերը։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 374
ՆՈՐ
(beta)
ԲԱՐ
    1. մակբայակերտ յետադաս մասնիկ՝ պէս, կերպ. օրինակ՝
‣ մեքենա-բար.

գոյական
    2. Պարսկերէն bar = պտուղ, առհասարակ ծառի պտուղ.

    3. նորատունկ ծառի առաջին պտուղ, երախայրիք, նախախայրիք.

    4. բերք:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 301
ՆՈՐ
(beta)
ԲԱՐՔ
գոյական
    1. լաւ կամ վատ՝ յոռի սովորութիւն.

    2. ընդոծին՝ բնական սովորութիւն.

    3. բնաւորութիւն, բնութիւն, խառնուածք, շաղախուածք.

    4. նկարագիր, բարոյք, վարք.

    5. սովորոյթ, ապրելակերպ, կենցաղ.

    6. նոր՝ նորելուկ՝ նոր օրերու՝ արդիականութեան պարտադրանք. օրինակ՝
‣ ա՛յլ դարք, ա՛յլ բարք (որ ժխտական իմաստ ունի, աւաղելու պէս բան մը՝ վերյիշումով՝ յաճախանքով հին սովորոյթներու, որոնց կ՚երթայ նախասիրութիւնը՝ նախընտրութիւնը) :

Արիստոտէլ կ՚ըսէ. «Սովորութիւնը երկրորդ բնութիւն է»: Յաճախ կը գործածուի վարքուբարք ձեւով՝ միացած կամ առանձին:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 316
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
-բառ
-պար
-փառ
-փար
Փնտռել «-բար» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com