Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառոյթներ

 Բառարան
փոկ գոյական Գօտիի պէս երկար կաշի * ծովաշուն (ֆոք):

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 480։


ՓՈԿ
գոյական
    1. բարակ եւ երկայն կաշի։
    2. (գրաստի լանջին՝) լանջափոկ։


ՓՈԿ
գոյական ծովաշուն (երկակենցաղ ստնաւոր)։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 520
ՆՈՐ
1. ՓՈԿ ի (աց, կմ ոյ)
գոյական
⨀հին նշանակութիւն 1. Արջառի կաշուց կտրած երկայն ու նեղ շերտ։

⨀հին նշանակութիւն 2. Փոկից (1) պատրաստած խարազան՝ ծեծելու՝ պատժելու համար։

    3. Փոկից ոլորած պարան՝ չուան։
‣ Երբ գութանին լծում էին 5－6 զոյգ եզներ՝ գութանը լծում էին փոկով, որովհետեւ փոկն աւելի պինդ ու դիմացկուն է, քան ուրիշ պարանները։

    4. Լարի հաստութեամբ ձեւած կաշի, որ գործ են ածում մաղերի ցանց հիւսելու և այլ պէտքերի համար։
‣ Այսքան փոկը երկու փոկէ մաղի բաւական չէ։
‣ Տրեխի փոկ։

⨀հին նշանակութիւն 5. Փոկից գօտի (որ այլապէս կոչված է գօտի մաշկեղէն)։


2. ՓՈԿ
(յունարէն fṓkē)

գոյական (Կենդանաբանական) Տտնոտնեանների կարգին պատկանող կաթնասուն ջրային կենդանի, մոխրագոյն խիտ մազերով, շան գլխի նման գլխով, երկայն՝ շատ պինդ բեխերով, լողարանների նման ոտներով, որոնցից երկրորդ զոյգը դէպի յետ է դարձած։

Ապրում են հիւսիսային ծովերում, կերակրվում են ձկներով. ջրի մէջ շատ արագաշարժ են, իսկ ցամաքի վրայ դանդաղ։

Մարդկանց ընտելանում են, հաջելու նման ձայն են հանում, որի պատճառով կոչվում են նաև ծովաշուն (Phoca vitulina)։
‣ Փոկերին որսում են ճարպի և մորթի համար։
‣ Փոկերը ցամաքի վրայ անպաշտպան կենդանիներ են։

Կան փոկերի ուրիշ տեսակներ էլ, որոնք կոչվում են ծովառիւծ կամ բաշեւոր փոկ (Otaria jubata), ծովարջ (Otaria ursina), ծովափիղ (Cystophora elephantina), որոնք շատ խոշոր են և ապրում են Մեծ ովկիանոսում։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2275
ՆՈՐ
(beta)
ԿԱՇԻ
գոյական անասուններու մաքրուած՝ գործուած մորթ, մաշկ։

Տեսակներ
— Ոչխարի, այծի խաղախորդուած կաշին՝ սեկ.

— իշու, ջորիի՝ քեմուխտ.

— խոզի՝ կենինայ.

— ոչխարի կաշի՝ բուրդով միասին՝ գզաթ.

— հին ձեռագիրի՝ մագաղաթ.

— մեքենաներ դարձնելու՝ սանձի՝ պայուսակի՝ խարազանի՝ փոկ.

— կօշիկի կաշիէ կապ՝ խրաց.

— թամբ բռնելու՝ թամբակալ, քաշիկ, թանգ.

— կօշիկի յատակի՝ ներբան.

— տրեխցու՝ զօլ:

Բաղադրեալ Բայեր
Կաշին պահել
չէզոք բայ
    1. ինքզինքին խնայել,
    2. զգուշանալ։

կաշին հանել, կաշին քերթել
ներգործական բայ հոգին հանել, չարչարել.

կաշին բերանը տալ
ներգործական բայ սաստիկ ծեծել.

կաշին ուտել
չէզոք բայ ինքզինքը ուտել.

կաշիին մէջ չպարտկուիլ
չէզոք բայ շատ անհանգիստ զգալ.

կաշիէն դուրս գալ
չէզոք բայ
    1. շատ ճիգ ընել,
    2. իր չափը չճանչնալ։

կաշիէն վախնալ
չէզոք բայ զգուշանալ.

իր կաշիին մէջ մնալ
չէզոք բայ իր չափը գիտնալ.

կաշին փրկել
ներգործական բայ գլուխը ազատել.

կաշի եւ ոսկոր դառնալ
չէզոք բայ շատ նիհարնալ.

կաշի դառնալ
չէզոք բայ պնդանալ՝ կարծրանալ։

Դարձուածքներ
կաշիին մէջ հալած
նիհար.

շան կաշի
գոյական (արհամարհական) ձեռնոց.

երեսը գոմէշի կաշի է
աներես՝ անամօթ է.

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 966
ՆՈՐ
(beta)
ԿԱՊ
գոյական
    1. այն իրը՝ նիւթը՝ երկայն կամ կարճ՝ որով կը կապեն բան մը, թոկ, չուան, առասան, դերձան, երկաթէ թել, լար, լարան.

Տեսակներ
— շունի՝ տոռն, խառան.

— պարանոցի՝ փողկապ.

— վէրքի՝ պատան, վիրակապ.

— խախտած անդամի՝ կալանդ.

— կաշիէ՝ փոկ.

— կօշիկի՝ խրաց.

— տրեխի՝ փոկէ, քաշնակ.

— վարտիքի՝ խոնջան.

— ձիու ոտքի՝ ճախանոց.

— ձիու գլուխի՝ գլխանոց.

— ձիու բերանի՝ սանձ.

— ձին մսուրին կապելու՝ ծամ.

— հորթի պարանոցի՝ վզտէք.

— կալանաւորի ձեռքերուն՝ ձեռնակապ.

— մազի՝ ժապաւէն, դրոյսք, վարսակալ, ծամակալ.

— աղիթափութեան՝ աղեկապ.

— բազէի՝ կապանջ.

— ծրարի՝ կապոցի՝ առասան, կղթկապ.

— թուղթէ՝ շերտ, երէզ, երիզ.

— բուսեղէնէ՝ սիրայ.

— վրանի՝ ապարում.

— քսակի՝ մողոտ.

— պորտի՝ պորտալար.

— սամիքի՝ սամեթել, սմբետան.

— կզակի տակի՝ անկզտակ.

— օրօրոցի՝ պինդ.

— նեղ՝ երէզ.

— ձեռքի՝ ոտքի՝ պատանքի՝ մանեւար, մանեւոր, երիզապինդ.

— ողկոյզի՝ կոթ, կուզկապ.

— թամբի՝ համետի՝ համետակալ.

    2. կազմ (գիրքի).

    3. կապոց, տրցակ, փունջ, խորոմ (կանանչեղէնի).

    4. հանգոյց, կղթկապ, կռկալ, կրկապ, հանգուստ.

    5. երկաթէ կամ փայտէ եւ շրջանակաձեւ օղակ, օղկապ, պահանգ կամ պահանկ՝ որով կ՚ամրացնեն տակառները, շրջանակ, դօղ (անիւի).

    6. երկաթէ կամ փայտէ ձող, երկայն քար՝ որով կ՚ամրացնեն բաժնուած պատերու մասերը կամ կամարները, քարահանգուստ, պահանգ կամ պահանկ, պորտաքար, քիրիշ.

    7. ասեղնագործուած եւ զարդարուն երիզ կամ ժապաւէն՝ որով կիներ իրենց գլուխները կը կապեն.

    8. (Փոխաբերական իմաստ) արգելք, կապանք, խոչընդոտ, շղթայ, լուծ՝ որով կը կաշկանդեն ազատութիւնը, բագ, գայլ, ցռկակապ, երախճան (բերանի).

    9. հաղորդակցութիւն, յարաբերութիւն.

    10. աղերս, առնչութիւն, կապակցութիւն.

    11. յօդ, զօդ.

    12. ներքին համերաշխութիւն՝ խօսքի մասերուն մէջ.

    13. ազգականութիւն, մերձաւորութիւն, արենակցութիւն.

    14. շաղկապ.

    15. հոգեկան՝ գաղափարական միութիւն.

    16. ֆիզիքական՝ մարմնական միութիւն, կենակցութիւն.

    17. երաժշտական նշան՝ որ կը դրուի մէկէ աւելի ձայնանիշերու (= նօթա) վրայ՝ զանոնք միատեղ երգելու կամ նուագելու համար՝ առանց ընդհատումի.

ածական
    18. կապուած. օրինակ՝
‣ շղթայակապ.

    19. նշանտուք, խօսքկապ:

Բաղադրեալ Բայեր
կապը կտրել
ներգործական բայ
    1. կապը փրցնել,
    2. յարաբերութիւնը դադրեցնել,
    3. սանձարձակ դառնալ, լրբանալ.

կապը քաշել
ներգործական բայ
    1. կապը ամրացնել,
    2. սանձահարել, զգաստութեան հրաւիրել.

կապը կորսնցնել
չէզոք բայ ըսելիքին շարունակութիւնը մոռնալ.

կապ հաստատել
չէզոք բայ յարաբերութեան մէջ մտնել, յարաբերիլ.

կապի մէջ ըլլալ
չէզոք բայ յարաբերութեան մէջ ըլլալ։

Դարձուածքներ
Կապ բռնող, կապ պահող
յարաբերութեան մէջ դնող.

կապը կտրած
    1. կապը փրթած,
    2. յարաբերութեան միջոցը ընդհատուած.

կապ-կապակցութիւն չունի
որեւէ աղերս՝ առնչութիւն չունի.

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 967
ՆՈՐ
(beta)
ՓՈԿ
գոյական ծովային կաթնասուն, շան գլխու նմանող գլխով, մաշկոտանի կենդանի մը. ծովաշուն, ծովարջ, ծովահորթ։


ՓՈԿ
գոյական
    1. կաշիէ նեղ ու երկար շերտ՝ զանազան գործածութեանց համար.
    2. կաշիէ հաստ շերտ՝ որ մեքենաներու անիւը կը դարձնէ.
    3. երեխային կռնակին կապելով՝ զայն բարձրացնելու եւ մեր ուսէն կախելու կաշի. ուսափոկ.
    4. փոկէ ոլորուած՝ պատրաստուած խարազան՝ ծեծելու համար. ձաղկիչ.
    5. կաշիէ առասան՝ ծրարներու՝ կապոցներու համար.
    6. ձիու սանձի՝ երասանակի կաշիէ մասը.
    7. կաշիէ լար:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2375
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
բոկ
պոկ
 Գործածութիւն փորձնական 66 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը

Գտնուած բառոյթներու գործածութիւնը

Փնտռել «փոկ» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com