Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն


վերջացուց → վերջացնել (բայ)
Կատարեալ ժամանակ • Սահմանական եղանակ • Երրորդ դէմք • Եզակի
 Բառարան

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 475
ՆՈՐ
ՎԵՐՋԱՑՆԵԼ վերջացրի, վերջացրո՛ւ,
հին բառ ՎԵՐՋԱՑՈՒՑԱՆԵԼ (վերջացուցի, վերջացո՛)
ներգործական բայ
     անցողական ձեւ Վերջանալ՚ի, 310 նշանակութեամբ։

    1. Վերջ դնել։
    2. Աւարտել, ի կատար ածել։

    3. Յանգել մի բանի, հետեւանքի հասնել։

    4. Սպառել, պարպել։

    5. Դադարեցնել։

    6. Մահացնել, սպանել։

    7. Վերջումը դնել։

հին նշանակութիւն 8. Յետ պահել, կասեցնել, նահանջել։

Դարձուածքներ

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2096
ՆՈՐ
(beta)

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2224
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 2 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


ՆՈՐ Ուսամնասիրել վերջացուց բառաձեւին գործածութիւնը՝ Արեւմտահայերէն Գրուածքներու Ժողովածոյ-ին մէջ։
Փնտռել «վերջացուց» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու