Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Բառարան
ՎԱԶՔ
գոյական
    1. ընթացք, գնացք։
    2. արշաւ։
    3. (վերէն վար՝) վիժանք, սահանք։
    4. (անասուններու՝) խառնք։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 464
ՆՈՐ
1. ՎԱԶ (արմատ Վազել՚ի)
գոյական 1. Տե՛ս Վազք։

Ներկայումս գործ է ածվում տալ բայի հետ. ―

Բաղադրեալ Բայեր
Վազ տալ
չէզոք բայ Վազել։
‣ Վազ տուր, նրան հասիր։
‣ Վազ տալով տուն եկաւ։

(Տե՛ս եւ Վազէ վազ, վազէվազ)։

ածական ⨀հին նշանակութիւն 2. Վրայ վազող, էգի վրայ ցատկող (արու ձիու մասին. Համեմատել Վազել 3)։

Դարձուածքներ
⨀հին բառ Ի վազ, ⨀հին բառ Վազ առ վազ
մակբայ Վազելով, վազէ վազ։


⨀հին բառ 2. ՎԱԶ (ի, ից)
(Վազ՚ից 1)

գոյական Սրտի թրթռոց, սրտի բաբախիւն։


＋գաւառական բառ 3. ՎԱ՜Զ
միջարկութիւն Բա՜ս. ի՜նչպէս չէ (հեգնաբար, «ոչ» նշանակութեամբ)։
‣ Ամսական հարիւր ոսկի է ստանում. －Վա՜զ։

Բաղադրեալ Բայեր
＋գաւառական բառ Վազ անել, ＋գաւառական բառ Վազ տալ
չէզոք բայ
    1. (ծաղրական կերպով), Չեն անի, չեն տայ։
‣ Նրան ուսուցիչ են նշանակելու. －Ահա՛, վազ են անելու։
‣ Աղջիկը իշխանի տղին պիտի տայ. －Հա՛, վազ պիտի տայ։

    2. Գործ է ածվում պնդերես՝ աներես մարդկանց դէմ։
‣ Ճակատիդ վազ տամ։
‣ Աչքերիդ վազ տամ։


4. ՎԱԶ
(ֆրանսերէն vase, ռուսերէնից)

գոյական Կաւէ, ապակէ կամ մետաղէ անօթ՝ զանազան գործածութիւնների համար։
‣ Կաւէ վազերում ծաղիկներ և բոյսեր են պահում սենեակներում։
‣ Ապակեայ վազերով քաղցրաւենիներ էին դրած սեղանի վրայ։
‣ Յախճապակեայ և արծաթեայ վազերով մրգեղէն և թխուածքներ բերին առաջ։


＋գաւառական բառ 5. ՎԱԶ
(տաճկերէն vas)

Գործ է ածվում գալ բայի հետ.―

Բաղադրեալ Բայեր
Վազ գալ, Վազ անցնել
չէզոք բայ Մէկից հեռանալ, նրան հանգիստ թողնել, ձեռք քաշել մէկից, պոկ գալ մէկից։
‣ Օձիքիցս բռնել է, վազ չի գալիս։
‣ Վազ արի ինձանից, դու հօ իմ պոչս չե՞ս որ միշտ հետս գալիս ես։
‣ Հարբուխը բռնել է, վազ չի գալիս։
‣ Վազ անցիր, դրանից խէր չկայ։


6. ՎԱԶ ի,
✽հազուադէպ բառ ՎԱԶՆ վազան, վազներ
(վազ-վազել՚ից)

գոյական
    1. Խաղողի որթի յօտած մատերից ընձիւղած ուղէշ, որ մեծանալով ողկոյզներ կտայ։
‣ Վազը քաղեց կերաւ։
‣ Խաղողի վազի մատը ջարդոտում են։

    2. Ընդհանրապէս՝ խաղողի որթ՝ թուփ։
‣ Հինգ հեկտար վազ տնկեց։
‣ Վազան տերեւով տոլմա։
‣ Ձեր վազները հիւանդ են, ինչո՞ւ չէք բժշկում։

(բառի սկզբնական ձեւն երեւի եղել է վազն, որի ն՚ն ապա անհետացել է եզակի ուղղական հոլովում, ինչպէս եզ ևն)։


＋գաւառական բառ 7. ՎԱԶ,
ՎԱԶՆ
գոյական
    1. Ձեռքով քաշած ապրեշումի թել։
    2. Ապրեշումի թելի կարժ. վիլայ։


8. ՎԱԶ
գոյական (Բուսաբանական) Պատատուկ ծառ։ Clematis vitalia (Ս.)։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2049
ՆՈՐ
(beta)
ՎԱԶՔ (վազից, յոգնակի), վազքի, վազքեր
գոյական
    1. Վազելը, վազելու կերպը։
‣ Այս ձին աննման վազք ունի։
‣ Ձին գնում էր քառասմբակ վազքով։

⨀հին նշանակութիւն 2. Սրտի թրթռոց, բաբախիւն, վազ (2)։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 3. Ձիերի զուգաւորութիւն։ Համեմատել Վազ (12)։

✽հազուադէպ նշանակութիւն 4. Ջրի սահանք, ջրվէժ։

Բաղադրեալ Բայեր
⨀հին բառ Վազս առնուլ, Վազք առնել
չէզոք բայ Վազ տալ, վազել։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2050
ՆՈՐ
(beta)
ՎԱԶ
(Արմատ վազել բայի)

գոյական 1. վազք։

ածական 2. վազող, հոսող. օրինակ՝
‣ արագավազ:

Կը գործածուի որոշ բառերու հետ:

Բաղադրեալ Բայեր
Վազ անցնիլ
չէզոք բայ ձեռք քաշել, հրաժարիլ:

Վազ գալ
չէզոք բայ
    1. հեռանալ.
    2. հրաժարիլ։

Վազ տալ
ներգործական բայ վազել:


ՎԱԶ
գոյական խաղողի որթի յօտած մատներէն ընձիւղած ուղէշ:


ՎԱԶ
գոյական պատատուկ ծառ։


ՎԱԶ
գոյական
    1. ձեռքով քաշած մետաքսաթել.
    2. մետաքսաթելի կարժ՝ փաթոյթ:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2183
ՆՈՐ
(beta)
ՎԱԶՔ
գոյական
    1. վազելու գործողութիւնը. արշաւ.
    2. վազելու եղանակը՝ ձեւը՝ արագութիւնը.
    3. որոշ տարածութիւն եւ որոշ արագութեամբ վազելը իբրեւ մարզաձեւ. մրցավազք, ձիարշաւ.
    4. արագ ընթացք՝ շարժում՝ թռիչք.
    5. (Փոխաբերական իմաստ) առաջընթաց շարժում. ընթացք.
    6. խառնք (անասուններու).
    7. վերէն վար վազք. սահանք, ջրվէժ, գահավիժում:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2184
ՆՈՐ
(beta)
ԶԱՆ
(Հին Պարսկերէն zana = կերպ, տեսակ)

ածանցակերտ մասնիկ, որ բառերուն ետեւը գրուելով ձեւ՝ կերպ՝ տեսակ իմաստը կու տայ անոնց. օրինակ՝
‣ սրբազան, այլազան, գեղազան:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 604
ՆՈՐ
(beta)
Փնտռել «վազ-զան» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com