Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Բառարան
սուրբ գրական ածական Ս. Գիրքի վերաբերող:
սուրբ գրական ածական Ս. Գիրքի վերաբերող:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 418։


ՍՈՒՐԲ
ածական
    1. մաքուր, անարատ, անմեղ։
    2. արդար։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 455
ՆՈՐ
ԳՐԱԿԱՆ
ածական գրագիտական։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 91
ՆՈՐ
ՍՈՒՐԲ (սրբոյ), սրբի
ածական
    1. Մաքուր, կեղտից ազատ. (այս նշանակութեամբ պահպանվել է այժմ սրբել բայի մէջ)։

    2. Վարքով կամ բարոյապէս մաքուր։
‣ Սուրբ է ամուսնական անկողինը։
‣ Սուրբ վարքի տէր։
‣ Նա իւր անձը սուրբ է պահում։

⨀հին նշանակութիւն 3. Անխառն, զուտ (ոսկու՝ արծաթի մասին)։

    4. Օրէնքի տեսակէտից մաքուր, օրէնքով թոյլատրված։ Հակառակը՝ Անսուրբ, պիղծ։
‣ Սուրբ կենդանիներ (որ կարելի է ուտել)։

    5. Աննենգ, ողջախոհ։
‣ Սուրբ ուխտ։
‣ Սուրբ սիրտ։
‣ Սուրբ սէր։

    6. Նուիրական՝ վեհ։
‣ Նրա յիշատակը սուրբ է մեզ համար։
‣ Սուրբ է այս դրօշակը, որ մեզ յանձնեցին. մեր կեանքի գնով նրան կպաշտպանենք։
‣ Սուրբ գործի համար մեռան։

    7. (Կրօնական) Աստուածային օրէնքներին համապատասխան, ճշմարիտ, ուղղափառ։
‣ Սուրբ հաւատ։
‣ Սուրբ եկեղեցի։

    8. (Կրօնական) Մակդիր աստծու։
‣ Սուրբ աստուած։
‣ Սուրբ լինի քո անունը։
‣ Սուրբ, սուրբ, սուրբ, տէր զօրութեանց։

գոյական
    9. (Կրօնական) Աստուածահաճոյ անձ, որ ճանաչված է եկեղեցուց իբրեւ այդպիսին։
‣ Լուսաւորչի տոհմից բոլոր կաթողիկոսներին մեր եկեղեցին սրբերի կարգն է դասել։
‣ Սրբերի պատկերները կախած են եկեղեցում։
‣ Սրբոց վանք։

＋գաւառական նշանակութիւն 10. Մի տեսակ մանր գորտ, որ ապրում է խոնաւ խոռոչներում (?)։

մակբայ
    11. Սրբութեամբ, սուրբ կերպով։
‣ Շաբաթը սուրբ պահել։
‣ Սուրբ մնալ։
‣ Սուրբ ապրել, սուրբ մեռնել։

Բաղադրեալ Բայեր
⨀հին բառ Սուրբ առնել (արարի)
ներգործական բայ Սրբացնել, սրբել։

⨀հին բառ Սուրբ առնել զանձն
չէզոք բայ (Կրօնական) Ինքն իրան աստծուն նուիրել։

⨀հին բառ Սուրբ առնել զաստուած
չէզոք բայ (Կրօնական) Սրբացնել, փառաւորել աստծուն։

Սուրբ-սուրբ անել
ներգործական բայ Մեծ պատիւ ու յարգանք ցոյց տալ (մարդկանց և իրերի մասին)։
‣ Նրան ամեն տեղ սուրբ-սուրբ են անում։

Սրբի դուռ դառնալ
չէզոք բայ Այցելուները շատանալ, շատ յաճախվել։
‣ Նոր ապրանքներ է ստացել, խանութը սրբի դուռ է դառել։

Դարձուածքներ
Սուրբ Գիրք
գոյական (Կրօնական) (սովորաբար գրվում է սղված ձեւով՝ Ս. Գիրք), Հին և Նոր Կտակարան, Աստուածաշունչ գիրք։

Սուրբ երկիր
գոյական Պաղեստին։

⨀հին բառ Սուրբ Կարապետի ծաղիկ
գոյական Անթարամ ծաղիկ։

Հայր սուրբ (հոլովվում են միասին իբրեւ մի բառ, հայրսուրբի, հայրսուրբները)
գոյական (Եկեղեցական) Մակդիր վարդապետի։
‣ Հայր սուրբ, ներեցէ՛ք ինձ։
‣ Հայր սուրբից իրաւունք ստացայ։
‣ Հայրսուրբները գնացել էին այգին։

＋գաւառական բառ Սուրբ սխտոր
գոյական Խաչագող, բարի դէմքով խաբեբայ։

＋գաւառական բառ Սուրբ սրբոց
գոյական (Ծաղրական) Ամբարիշտ մարդ։

＋գաւառական բառ Սուրբ Յակոբայ ղուշ
գոյական Տե՛ս Զրզուռ։

Սուրբ նշան
գոյական (Կրօնական) Քրիստոսի խաչափայտը, ընդհանրապէս խաչ։

✽հազուադէպ բառ Սուրբ նշանեցի
գոյական Աւագ կողմին (ԲԿ) պատկանող եղանակի անուն։

＋գաւառական բառ Սուրբ Սարգսի պաս
գոյական Տե՛ս Առաջաւորաց պահք։

Հազար սրբի դիմելու տեղ մէկ աստծուն կդիմեմ
(ասացուած), Փոխանակ մանր պաշտօնեաներին դիմելու ուղղակի մեծին դիմել։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 2014
ՆՈՐ
(beta)
ԳՐԱԿԱՆ ի (աց)
ածական
    1. Գրականութեամբ զբաղվող, գրականագէտ, ուսեալ։
‣ Նա յայտնի գրական դէմք է։
‣ Գրական մարդիկ։

⨀հին նշանակութիւն 2. Քերականութեան հմուտ, քերականութեան ուսուցիչ։

⨀հին նշանակութիւն 3. Փորագրական, քանդակագործական։

    4. Գրված, գրաւոր։
‣ Նա թողել է գրական երկեր, որոնք դեռ չեն տպագրված։
‣ Գրական աշխատանքներով է զբաղվում։

    5. Գրականութեան վերաբերեալ։
‣ Գրական երեկոյ։
‣ Գրական երկ։

    6. Գրքերում գործածվող, գրաբար (հակադրութեամբ գաւառաբարբառի)։
‣ Գրական լեզու։
‣ Գրական լեզուով գրել՝ խօսել։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 497
ՆՈՐ
(beta)
ՍՈՒՐԲ
(Արմատ սրբել, սրբացնել բայերու)

ածական
    1. իսկապէս մաքուր. անարատ, անբիծ, անմեղ, կոյս.

    2. բարոյական բարձր յատկութիւններով օժտուած. առաքինի, ազնիւ.

    3. արդար, ազնիւ.

    4. նուիրական. վեհ, սրբազան, վսեմ.

    5. իմաստալից.

    6. օրէնքով թոյլատրուած.

    7. աննենգ, ողջախոհ.

    8. (Կրօնական) Աստուծոյ մակդիրներէն մէկը.

    9. Աստուծոյ շնորհը ունեցող՝ Անոր շնորհով օժտուած. աստուածային.

    10. եկեղեցական պաշտամունքային առարկաներու եւ վայրերու մակդիր. օրինակ՝
‣ սուրբ սկիհ, սուրբ միւռոն.

    11. իր կեանքը Աստուծոյ եւ եկեղեցիին նուիրած եւ հրաշագործի համբաւի տիրացած.

    12. նոյնպիսի անձ, որ սուրբերու կարգը դասուած է եկեղեցիին կողմէ. առաքինի, բարեպաշտ.

    13. ճշմարիտ, ուղղափառ (հաւատք):

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2151
ՆՈՐ
(beta)
ԳՐԱԿԱՆ
ածական
    1. գիրի՝ գրականութեան յատուկ՝ վերաբերեալ.
    2. գրուած, գրաւոր.
    3. գիրքերու մէջ գործածուող, գրաբար.
    4. գիրի՝ գրականութեան հմուտ, ուսեալ։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 431
ՆՈՐ
(beta)
ՍՈՒՐԲԳՐԱԿԱՆ
ածական Սուրբ և գրական։
‣ Դու՝ բաբելոնյան բյուր ազգ ու ցեղի Բյուր լեզուներով զրուցաբանված Լեռ սուրբգրական (Սիլվա Կապուտիկյան, ԳՄՀ, 223):

Աղբիւր՝ Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան. Երեւան: «Փյունիկ» (1996): էջ 178
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 1 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը

Փնտռել «սուրբ-գրական» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու

© 2025 Նայիրի. Հայերէն բառարանը կը պարունակէ 17,718 գլխաւոր բառ։
Կայքը ունի 144 բառարան եւ 3 գիրք։
Հայերէն
Նայիրի / Nayiri.com