Հայերէն բառարան

Անվճար հայերէն ուղղագրիչ

Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա

Հայերէն Հայ | Հայ-Անգլերէն Հայ-Անգ | Անգլերէն-Հայ Անգ-Հայ | Հայ-Ֆրանսերէն Հայ-Ֆրա | Ֆրանսերէն-Հայ Ֆրա-Հայ

Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն

պահանջը → պահանջ (գոյական)

Տեսնել ձեւաբանական վերլուծութիւնը

Եզակի • Ուղղական հոլով • Որոշիչ յօդ «ը»

Եզակի • Հայցական հոլով • Որոշիչ յօդ «ը»

Եզակի • Ուղղական հոլով • Երկրորդ դէմքի եզակի, կամ յոգնակիներու Ստացական յօդ «ը»

Եզակի • Հայցական հոլով • Երկրորդ դէմքի եզակի, կամ յոգնակիներու Ստացական յօդ «ը»

Բառարան

պահանջ գոյական Կարիք, առնելիք * խնդրանք, բողոք:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 378։

ՊԱՀԱՆՋ

գոյական
    1. պէտք, կարիք, խնդրանք։
    2. իրաւունք, առնելիք, մուտք։
    3. բողոք։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 406

ՆՈՐ

ՊԱՀԱՆՋ

գոյական
    1. Ստիպողական կարիք, որին հարկաւոր է բաւարարութիւն տալ։

    2. Ինչ որ մէկը իրաւունքով կամ բռնութեամբ ուզում է ուրիշից։

    3. Պարտադիր հրաման, որ մեծաւորը տալիս է ստորադրեալին՝ ի կատար ածելու համար։

‣ Ձեր բանաւոր պահանջի համաձայն ես նրան պաշտօնից արձակեցի։
‣ Առանց գրաւոր պահանջի չեմ կարող շաքար բաց թողնել։

4. Իրաւունք, որ մէկն ունի ուրիշից դրամ կամ այլ բան ուզելու։

‣ Իմ հօրեղբօր ժառանգութիւնից ես էլ պահանջ ունիմ։
‣ Ո՞րքան է ձեր դրամական պահանջը։
‣ Ձեր պահանջի համար փաստաթուղթ ունի՞ք։

5. (Հաշուապահական) Հաշուապահական մատեանում մէկի անունով բացված հաշուի այն երեսը, որտեղ նշանակվում է, թէ այդ մարդը ո՞րքան ստանալիք ունի հաշիւը պահող հիմնարկից. կրեդիտ։ Հակառակը՝ Պարտք։

‣ Երբ բանկը մի գումար ես մտցնում՝ քո հաշուի պահանջում նշանակում են այդ գումարը։

6. (Իրաւաբանական) Տե՛ս Հայց։

ՊԱՀԱՆՋՔ

գոյական Տե՛ս Պահանջ (2, 4, 5), Տե՛ս Պահանջումն։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1801

ՆՈՐ

(beta)

ՊԱՀԱՆՋ

գոյական
    1. ստիպողական պէտք՝ անհրաժեշտութիւն, որուն պէտք է բաւարարութիւն՝ գոհացում տալ. կարիք.
    2. որեւէ բանի ծարաւ. ցանկութիւն.
    3. որեւէ բանի պակասէն՝ չգոյութենէն յառաջացող պէտք՝ անհրաժեշտութիւն.
    4. մէկէն որեւէ բան ուզելը իբրեւ պայման՝ նախապայման որեւէ գործի՝ գործունէութեան համար.
    5. այն պայմաններուն՝ կանոններուն՝ գիտելիքներուն եւ այլն ամբողջութիւնը, որուն պէտք է համապատասխանէ, զոր բաւարարէ մէկը կամ բան մը.
    6. որեւէ կարգի կանոններու ամբողջութիւն, զոր պարտադիր են պահել՝ պահպանել.
    7. պարտադիր հրաման, զոր մեծաւորը կու տայ ստորադասեալին՝ գործադրուելու համար.
    8. ինչ որ մէկը իրաւունքով կամ բռնութեամբ կ՚ուզէ ուրիշէն.
    9. իրաւունք, որ մէկը ունի ուրիշէ մը դրամ կամ այլ բան ուզելու.
    10. հաշուապահական տետրակներու՝ մատեաններու մէջ մէկուն անունով բացուած հաշիւի այն երեսը (աջ երես), ուր կը նշուի թէ այդ մարդը որքան առնելիք ունի հաշիւը պահող անձէն՝ հիմնարկէն. առնելիք, մուտք.
    11. (Տնտսգ.) հաշուեկշիռի ծախսերու՝ ելքերու բաժինը.
    12. (Իրւբ.) հայց։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1961

ՆՈՐ

(beta)

ՄՈՒՏՔ