Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Արեւմտահայերէն


հարուածը → հարուած (գոյական)
Եզակի • Ուղղական հոլով • Որոշիչ յօդ «ը»
Եզակի • Հայցական հոլով • Որոշիչ յօդ «ը»
Եզակի • Ուղղական հոլով • Երկրորդ դէմքի եզակի, կամ յոգնակիներու Ստացական յօդ «ը»
Եզակի • Հայցական հոլով • Երկրորդ դէմքի եզակի, կամ յոգնակիներու Ստացական յօդ «ը»
 Բառարան

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 245։


ՀԱՐՈՒԱԾ
գոյական
    1. զարնուածք։
    2. (մուրճի՝) բախիւն։
    3. (սիրտի՝) բաբախում, տրոփում։
    4. (բազկերակի՝) զարկ։
    5. (թմբուկի՝) դափիւն։
    6. (դրան՝) բախում։
    7. (արիւնի՝) կաթուած։
    8. (ձեռքով՝) ապտակ, կոփոց։
    9. (բռունցքով՝) բռնխէթ, կռուփ։
    10. (ոտքով՝) կից, աքացի։
    11. (միջամատի ծայրով՝) պոնդ, պլնտրիկ։
    12. (գաւազանով՝) ծեծ, գանակոծում։
    13. (ալիքներու՝) ալեկոծութիւն։
    14. (քարերով՝) քարկոծում։
    15. (ռումբերով՝) ռմբակոծում։
    16. (գնդակներով՝) գնդակահարում։
    17. (դէմ դէմի՝) բախում, ընդհարում։
    18. (երկնային՝) պատիժ, պատուհաս։
    19. (ընդհանրական՝) աղէտ։
    20. (երկրաշարժի՝ զգայնութեան՝) ցնցում։
    21. (գնդասեղի՝) ակնարկութիւն, սպրդուք։
    22. (բախտի՝) վնաս, կորուստ, վիշտ։
    23. (եղջիւրով՝) խեթկում։
    24. (վիրաւորիչ խօսքերով՝) ելոյթ։

Դարձուածքներ


Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 280
ՆՈՐ
ՀԱՐՈՒԱԾ (ոյ)
գոյական
    1. Մի պինդ առարկայի յանկարծ և ուժով դիպչելը մի բանի, բախիւն։

    2. Մէկին մի պինդ բանով խփելը, ծեծ, գան։

    3. Խոցուածք, վէրք սուր առարկայով խփելուց։

    4. Հրազէնի պարպում, զարկ։

հին նշանակութիւն 5. Խայթուածք (օձի, կարճի ևն

Փոխաբերաբար
    6. Պատերազմական կորուստ, պարտութիւն, կոտորած։

    7. Չարչարանք, տանջանք։
    8. Հասարակական աղէտ, չարիք, պատուհաս։
    9. Ծանր վնաս, ձախորդութիւն։

    10. Պատուի վիրաւորանք, նախատինք։
Ածանցական Բառեր

Դարձուածքներ

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1219
ՆՈՐ
(beta)
ՀԱՐՈՒԱԾ
գոյական
    1. զարկ.


    2. (Փոխաբերական իմաստ) հասարակաց աղէտ, չարիք, պատուհաս.


    3. (Փոխաբերական իմաստ) ծանր վնաս, ձախորդութիւն.

    4. պատուոյ՝ արժանապատուութեան վիրաւորանք՝ նախատինք, վիշտ.

    5. բնական աւեր՝ աւերած, քանդում, կործանում.



Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1194
ՆՈՐ
(beta)
 Գործածութիւն փորձնական 21 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


ՆՈՐ Ուսամնասիրել հարուածը բառաձեւին գործածութիւնը՝ Արեւմտահայերէն Գրուածքներու Ժողովածոյ-ին մէջ։
Փնտռել «հարուածը» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու