Հայերէն բառարան

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 356

ՆՈՐ

(beta)

ԿՌՆԱԿ

գոյական
1. յատկապէս մարդկային մարմինի ետեւի կողմը՝ ուսէն մինչեւ մէջքը, թիկնամէջ, թիկունք, շալակ, քամակ, կռթունք, կուռն.

Տեսակներ

— անասուններու՝ գաւակ.

— ձիու՝ նիւս.

— ուղտի՝ կուտկէն.

— աթոռի՝ կոնք, յեցարան.

— վէգին՝ սալ, իշնեկ.

— շէնքի՝ յետսակողմ.

2. (Փոխաբերական իմաստ) թեւ-թիկունք, օգնական, ապաւէն, պաշտպան, օգնութիւն, պաշտպանութիւն, հովանաւորութիւն։ Հակառակը՝ կուրծք, լանջք։

Բաղադրեալ Բայեր

կռնակը առնել

ներգործական բայ շալկել.

կռնակ առնել

չէզոք բայ քաջալերուիլ.

կռնակ դարձնել

չէզոք բայ
1. խոյս տալ, փախչիլ, խուսափիլ մէկէ մը,
2. լքել.

կռնակ կենալ

չէզոք բայ
1. օգնել,
2. քաջալերել.

կռնակ տալ

չէզոք բայ կռնակով օգնել՝ բան մը բարձրացնելու համար.

կռնակ ունենալ

չէզոք բայ օգնական ունենալ, օգնող ունենալ.

կռնակը գետին բերել

ներգործական բայ գետին զարնել, տապալել.

կռնակը գետին գալ

չէզոք բայ ընկճուիլ, պարտուիլ.

կռնակը գետին չգալ

չէզոք բայ չընկճուիլ, չպարտուիլ.

Դարձուածքներ

կռնակը ամուր

1. զօրաւոր՝ ազդեցիկ պաշտպան՝ օգնական՝ երաշխաւոր.
2. ապահով, թիկունքը պաշտպանուած.

մարդուն երեսը զարկեր են, ա՜խ կռնակս ըսեր է

օգնական չունենալուն պատճառաւ ապտակուած է.

կռնակի վրայ

մակբայ յորսայս.

կռնակի վրայ գաս

(անէծք) մեռնիս, սատկիս.

ձեռքդ վահանով կամ կռնակդ վահանին վրայ

յաղթական կամ վահանիդ վրայ մեռած գաս (սպարտացի մօր պատգամը կռուի գացող զաւակին).

կռնակէն

մակբայ ետեւէն, հասցէին.

լայն կռնակով

թիկնեղ, թիկնաւէտ։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1071

ՆՈՐ

(beta)

ՅԵՆԱՐԱՆ,
ՅԵՑԱՐԱՆ