Անվճար հայերէն ուղղագրիչ
Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա
 Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառաձեւեր


թագաւորաց → թագաւոր
 Բառարան

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 134։



Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 142
ՆՈՐ
ԹԱԳԱՒՈՐ թագաւորի (թագաւորաց)
գոյական
     Թագ ունեցող, թագ կրող։

    1. Մի երկրի պետը և տնօրինողը բարձրագոյն իշխանութեամբ. միապետ, արքայ։


    2. Նմանութեամբ Նորափեսան՝ պսակի և հարսանիքի ժամանակ (թագուոր

    3. Ամենամեծը, ամենաուժեղը ցեղի կամ տեսակի մէջ։

    4. Բացարձակ իրաւունքի տէր, ինքնիշխան, անկախ։

    5. Առեւտրի և արդիւնաբերութեան մէջ՝ ղեկավարող, առաջնակարգ դեր խաղացող։
գաւառական նշանակութիւն 6. Ուժեղ, յաղթանդամ։

    7. Թղթախաղի մէջ՝ աւագ թղթերից մէկը, որի վրայ նկարված է թագաւորի պատկեր (թագուոր

    8. Շախմատի մէջ՝ գլխաւոր քարը, որի յաղթութեան կամ պարտութեան շուրջն է կենտրոնանում խաղը։

    9. (Եկեղեցական) Ժամերգութեան մէջ՝ ժամագրքի երգեր, որոնք սկսվում են «Թագաւոր յաւիտեան» բառերով։

հազուադէպ նշանակութիւն 10. Վերջ ձայնին (ԴԿ) պատկանող մի եղանակի անուն։

գաւառական նշանակութիւն 11. Խաղողի մի տեսակ։

Դարձուածքներ


Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 706
ՆՈՐ
(beta)
ԹԱԳԱՒՈՐ
(Պարսկերէն takabara, Ասորերէն takavor)

ածական
    1. թագ ունեցող՝ կրող, թագակիր.

գոյական
    2. երկրի մը բացարձակ՝ միահեծան տէրը՝ պետը՝ իշխանաւորը, վեհապետ, ինքնակալ, արքայ, գահակալ, տիրակալ, միապետ.
    3. նոր փեսայ.

    4. թղթախաղի ա՛յն թուղթը, որուն վրայ թագաւորի պատկեր կայ.
    5. շախմատի՝ ճատրակի գլխաւոր քարը, որուն շուրջ կեդրոնացած է խաղը.

    6. ժամագիրքի երգեր, որոնք կը սկսին «թագաւոր յաւիտեան» բառերով.

    7. վերջ ձայնին (ԴԿ.) պատկանող եղանակի մը անուն.

    8. խաղողի տեսակ մը։

Հակառակը՝ թագուհի։

Տեսակներ

Դարձուածքներ





ըստ հեքիաթներու՝ օձերու թագաւորի լեզուին տակ անգին քար մը կայ:

Զանազան արդիւնաբերութիւններու տէրերուն համար ալ կը գործածուի «թագաւոր» բառը. օրինակ՝ քարիւղի թագաւոր, խաղողի՝ արմաւի՝ եւ այլնի թագաւոր։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 670
ՆՈՐ
(beta)
ՊԵՏ
գոյական
    1. որեւէ տեղ կամ ոեւէ խումբի առաջին անձը, որ ղեկավարութեան՝ առաջնորդութեան եւ այլն գործը ստանձնած է. գլուխ, գլխաւոր, ղեկավար, պարագլուխ, տէր.
    2. հիմնարկի մը գլուխը, որ հիմնարկին գործերը կը տնօրինէ. տնօրէն, վարիչ, կառավարիչ։

Տեսակներ







































































Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2030
ՆՈՐ
(beta)

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2361
ՆՈՐ
(beta)

Նման բառեր
թագաւորած
 Գործածութիւն փորձնական 2 մէջբերում 

Գտնուած բառաձեւերու գործածութիւնը


Փնտռել «թագաւորաց» բառը նաեւ հետեւեալ պատկերահանուած բառարաններուն մէջ —

Բացատրական

Հոմանիշներու

Արեւմտահայերէնի

Նորաբանութիւններու

Յանգարան

Բառակազմական

Ստուգաբանական

Դարձուածաբանական եւ Բարբառային

Ուղղագրական

Գրաբարի

Միջին Հայերէնի

Վաղաշխարհաբարեան

Օտար լեզուի

Անուններու

Տեղանուններու

Բուսանուններու

Մասնագիտական

Յապաւումներու