Հայերէն բառարան

Անվճար հայերէն ուղղագրիչ

Ստացի՛ր HySpell-ը հիմա

Հայերէն Հայ | Հայ-Անգլերէն Հայ-Անգ | Անգլերէն-Հայ Անգ-Հայ | Հայ-Ֆրանսերէն Հայ-Ֆրա | Ֆրանսերէն-Հայ Ֆրա-Հայ

Ձեւաբանութիւն

Գտնուած Բառոյթներ

պատանաց, պատանի

Բառարան

ՊԱՏԱՆ

գոյական
1. կալանդ, կապ, երիզ։
2. պատանք։

Աղբիւր՝ Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): էջ 412

ՆՈՐ

ՊԱՏԱՆ պատանի (պատանաց)

գոյական
⨀հին նշանակութիւն 1. Ինչով որ մի բան պատում՝ փաթաթում են, փաթաթան, վիրակապ եւն։
2. Տե՛ս Պատանք։

＋գաւառական բառ ՊԱՏԱՆՔ պատանքի, պատանքներ

(Պատան՚ից)

գոյական Պատատելու կտոր. սպիտակ սաւան, որի մէջ պատատում են մեռելը և վրան կարում և ապա դագաղ դնում։

‣ Որտեղ որ սովորութիւն կայ մեռելին շորեր հագցնել՝ այնտեղ պատանք այլ ևս չեն գործածում։
‣ Շատ տեղերում մեռելն առանց պատանքի են թաղում։

Բաղադրեալ Բայեր

Մէկի պատանքը ձեւել

ներգործական բայ Սպանել։

Դարձուածքներ

Պատանքդ կարեմ

(անէծք), Մեռնիս։

Պատանքը ճիտը գցած

ածական Մահամերձ հիւանդ։

Աղբիւր՝ Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): էջ 1820

ՆՈՐ

(beta)

ՊԱՏԱՆ

գոյական
1. ինչով որ բան մը կը փաթթեն՝ կը պատեն. փաթթելու լաթ, երիզ, կապ, վիրակապ.
2. Տե՛ս ՊԱՏԱՆԸ։

Ածանցական Բառեր

— Գործողութիւնը՝ Պատանապատում, Պատանքում:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 1988

ՆՈՐ

(beta)

ՊԱՏԱՆՔ

գոյական
1. մեռելը փաթթելու ճերմակ սաւան. պատան.
2. փաթաթ, վիրակապ։

Ածանցական Բառեր

— Բայը՝ Պատանքել։

Բաղադրեալ Բայեր

Մէկուն պատանքը ձեւել

ներգործական բայ սպաննել:

Պատանքը պատռել

ներգործական բայ մահամերձ վիճակէ նորէն առողջանալ:

Դարձուածքներ

Պատանքդ կարեմ (անէծք)

մեռնիս:

Պատանքը վիզը ձգած

մահամերձ հիւանդ:

Յարակից Բառեր

— Գործածելի կտորը՝ Պատանքցու:

ՆՈՐ

(beta)

ԿԱՊ

գոյական
1. այն իրը՝ նիւթը՝ երկայն կամ կարճ՝ որով կը կապեն բան մը, թոկ, չուան, առասան, դերձան, երկաթէ թել, լար, լարան.

Տեսակներ

— շունի՝ տոռն, խառան.

— պարանոցի՝ փողկապ.

— վէրքի՝ պատան, վիրակապ.

— խախտած անդամի՝ կալանդ.

— կաշիէ՝ փոկ.

— կօշիկի՝ խրաց.

— տրեխի՝ փոկէ, քաշնակ.

— վարտիքի՝ խոնջան.

— ձիու ոտքի՝ ճախանոց.

— ձիու գլուխի՝ գլխանոց.

— ձիու բերանի՝ սանձ.

— ձին մսուրին կապելու՝ ծամ.

— հորթի պարանոցի՝ վզտէք.

— կալանաւորի ձեռքերուն՝ ձեռնակապ.

— մազի՝ ժապաւէն, դրոյսք, վարսակալ, ծամակալ.

— աղիթափութեան՝ աղեկապ.

— բազէի՝ կապանջ.

— ծրարի՝ կապոցի՝ առասան, կղթկապ.

— թուղթէ՝ շերտ, երէզ, երիզ.

— բուսեղէնէ՝ սիրայ.

— վրանի՝ ապարում.

— քսակի՝ մողոտ.

— պորտի՝ պորտալար.

— սամիքի՝ սամեթել, սմբետան.

— կզակի տակի՝ անկզտակ.

— օրօրոցի՝ պինդ.

— նեղ՝ երէզ.

— ձեռքի՝ ոտքի՝ պատանքի՝ մանեւար, մանեւոր, երիզապինդ.

— ողկոյզի՝ կոթ, կուզկապ.

— թամբի՝ համետի՝ համետակալ.

    2. կազմ (գիրքի).

    3. կապոց, տրցակ, փունջ, խորոմ (կանանչեղէնի).

    4. հանգոյց, կղթկապ, կռկալ, կրկապ, հանգուստ.

    5. երկաթէ կամ փայտէ եւ շրջանակաձեւ օղակ, օղկապ, պահանգ կամ պահանկ՝ որով կ՚ամրացնեն տակառները, շրջանակ, դօղ (անիւի).

    6. երկաթէ կամ փայտէ ձող, երկայն քար՝ որով կ՚ամրացնեն բաժնուած պատերու մասերը կամ կամարները, քարահանգուստ, պահանգ կամ պահանկ, պորտաքար, քիրիշ.

    7. ասեղնագործուած եւ զարդարուն երիզ կամ ժապաւէն՝ որով կիներ իրենց գլուխները կը կապեն.

    8. (Փոխաբերական իմաստ) արգելք, կապանք, խոչընդոտ, շղթայ, լուծ՝ որով կը կաշկանդեն ազատութիւնը, բագ, գայլ, ցռկակապ, երախճան (բերանի).

    9. հաղորդակցութիւն, յարաբերութիւն.

    10. աղերս, առնչութիւն, կապակցութիւն.

    11. յօդ, զօդ.

    12. ներքին համերաշխութիւն՝ խօսքի մասերուն մէջ.

    13. ազգականութիւն, մերձաւորութիւն, արենակցութիւն.

    14. շաղկապ.

    15. հոգեկան՝ գաղափարական միութիւն.

    16. ֆիզիքական՝ մարմնական միութիւն, կենակցութիւն.

    17. երաժշտական նշան՝ որ կը դրուի մէկէ աւելի ձայնանիշերու (= նօթա) վրայ՝ զանոնք միատեղ երգելու կամ նուագելու համար՝ առանց ընդհատումի.

ածական
    18. կապուած. օրինակ՝

‣ շղթայակապ.

19. նշանտուք, խօսքկապ:

Բաղադրեալ Բայեր

կապը կտրել

ներգործական բայ
    1. կապը փրցնել,
    2. յարաբերութիւնը դադրեցնել,
    3. սանձարձակ դառնալ, լրբանալ.

կապը քաշել

ներգործական բայ
1. կապը ամրացնել,
2. սանձահարել, զգաստութեան հրաւիրել.

կապը կորսնցնել

չէզոք բայ ըսելիքին շարունակութիւնը մոռնալ.

կապ հաստատել

չէզոք բայ յարաբերութեան մէջ մտնել, յարաբերիլ.

կապի մէջ ըլլալ

չէզոք բայ յարաբերութեան մէջ ըլլալ։

Դարձուածքներ

Կապ բռնող, կապ պահող

յարաբերութեան մէջ դնող.

կապը կտրած

1. կապը փրթած,
2. յարաբերութեան միջոցը ընդհատուած.

կապ-կապակցութիւն չունի

որեւէ աղերս՝ առնչութիւն չունի.

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 967

ՆՈՐ

(beta)

ԿՏԱՒ