Հայերէն բառարան

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 184

ՆՈՐ

(beta)

ԱՆԿՈՂԻՆ

գոյական կտաւէ տափակ՝ մեծ պարկ կամ տոպրակ, որուն մէջ լեցուած է բուրդ, բամպակ, յարդ կամ խոտ, փետուր, վրան քնանալու կամ հանգչելու համար, մահիճ:

Տեսակներ

— Առանց աստառի՝ մթել.

— Խեղճ անկողին՝ խշտի կամ խշտեակ.

— Խոտէ՝ խոտկուռ.

— Հարսանեկան՝ առագաստ.

— Յարդէ՝ ապառն։

ՆՈՐ

(beta)

ԸՆԿՈՅԶ,
ԸՆԳՈՅԶ

գոյական ընկուզենիի պտուղը։

Տեսակներ

— Լման եւ կարծր պատեանով ընկոյզ՝ կակալ կամ պոպոկ.

— կանանչ թաղանթով եւ լման ընկոյզ՝ կաղաղ.

— միջուկը դժուար ելլող ընկոյզ՝ կրկիտ, քցիփ.

— կեղեւը դիւրաբեկ ընկոյզ՝ փուրխ.

— խոշոր ընկոյզ՝ բոբոլ.

— միջուկ պարապ ընկոյզ՝ չունուզ.

— չորի միջուկ ընկոյզ՝ ձնձում, երէցկին.

— չորի միջուկին կէսը՝ տապակ.

— չորի միջուկին քառորդը ընկոյզ՝ պճեղ.

— պճեղները բաժնող միջնորմը ընկոյզ՝ առագաստ, քիստ.

— դալարի կանանչ պատեան ընկոյզ՝ փուր, կղեղ, ոզոխ, կտեւ.

— դալարի միջուկ ընկոյզ՝ գուգուզ, կթուն.

— դալարի միջուկի կէսը ընկոյզ՝ փառակ.

— քառորդ ընկոյզ՝ պճեղ.

— միջուկը պատող նուրբ թաղանթը՝ մաշկ.

— չորի արտաքին պատեանը՝ կեղեւը՝ խեճեպ, կճեպ.

— թարմ ընկոյզ, անարատ ընկոյզ՝ արդար.

— Հնդիկ ընկոյզ՝ մշկընկոյզ, գազերբուակ, կոկոս:

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 663

ՆՈՐ

(beta)

ԿՏԱՒ

գոյական
1. ուղիղ ու բարձր ցօղունով՝ երկնագոյն կապոյտ ծաղիկներով՝ տարեւոր բոյս մը՝ որուն հունտէն (= կտաւատ) ձէթ կը ստացուի, վուշ.

2. կտաւ բոյսի թելով հիւսուած կերպաս, սաւան, զանազան տեսակի կտաւեղէն՝ սպիտակեղէն.

Տեսակներ

— բուրդէ՝ ասուի, չուխայ.

— մետաքսէ՝ սնդուս.

— նուրբ՝ դիպակ, ջանջիլ.

— խիտ՝ եթէլ.

— ասեղնագործութեան յատուկ ու նօսր՝ նօսրէնք.

— բամպակէ՝ բամպակեղէն.

— արքենի՝ բեհեզ.

— մոմպատ՝ մոմշոր.

— անկողինի ծածկոց՝ սաւան, սնդոն.

— վուշէ՝ քաթան.

— դամասկեան՝ դամասկ.

— մեռել փաթթելու՝ պատանք.

— մակոյկի՝ առագաստ.

— սկիհի տակ կամ վրայ դրուելիք՝ մարմնակալ, շուշփայ, կորփուրայ.

— մանուկը պատատելու՝ պինդ, խորձունձ, շոր.

— հունտը՝ կտաւատ.

— անկէզ՝ կտաւաքար.

    3. պաստառ (շարժանկարի).

    4. նկար (նկարիչի ստեղծագործութիւն), տպուած՝ տպածոյ.

    5. ճերմակ՝ գունաւոր լաթի կտոր։

ՆՈՐ

(beta)

ՍԵՆԵԱԿ

գոյական
    1. բնակարանի մը՝ տան մը՝ շինութեան մը առանձին բաժանումները (սովորաբար դուռ եւ պատուհան (պատուհաններ) ունեցող). աչք.
    2. մասնաւորապէս՝ քնանալու յատկացուած սենեակ.
    3. հանրային հաստատութիւններու՝ հիմնարկներու մէջ որոշ բաներու՝ անձերու վերապահուած սենեակ։

Տեսակներ

— Առաստաղի՝ մանսարդ։

— Արքունի կնիքի՝ կանկեղ:

— Բանտի՝ խուց։

— Գրելու՝ գործեր վարելու՝ գրասենեակ:

— Դիւանի՝ դիւանատուն։

— Խոշոր՝ սրահ, դահլիճ։

— Կիներու՝ կանանոց։

— Հարսի ու փեսայի՝ առագաստ:

— Հիւր ընդունելու՝ հիւրասենեակ:

— Ճաշելու՝ ճաշասենեակ:

— Յարդարուելու՝ զարդասենեակ:

— Նաւու՝ խցիկ։

— Որեւէ նպատակով առանձին մէկուն պատկանող՝ առանձնասենեակ:

— Ուտելիքներ պահելու՝ մառան։

— Փոքր՝ խցիկ, խուց, սենեկիկ։

— Քնանալու՝ ննջասենեակ, ննջարան, քնարան։

Աղբիւր՝ Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): էջ 2113

ՆՈՐ

(beta)

ՎԱՐԱԳՈՅՐ