Ermeni yazım denetleyicisi
Şimdi İndirin
 Morphology

Western Armenian

գաւազան → գաւազան (noun)
Singular • Nominative case
Singular • Accusative case
 Sözlük
գաւազան գոյական Փայտէ ձող, ցուպ * իշխանութեան խորհրդանիշ:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 75։


ԳԱՒԱԶԱՆ
գոյական

Դարձուածքներ
հովուական գաւազան
ցուպ։

արքայական գաւազան
մական։

մարաջախտի գաւազան
վարզ։

նուրբ գաւազան
ճպոտ, ջին։

հրանօթ լեցնելու գաւազան
խծկան։

հաստ գաւազան
բիր։

եպիսկոպոսական գաւազան
ասա։

գնդամուղի գաւազան
ճոկան։

ցորեն ծեծելու գաւազան
թմբիչ։

կարագ ծեծելու գաւազան
կուպի։

արօր մաքրելու գաւազան
ծամակ։

Source: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): p. 79
Yeni!
ԳԱՒԱԶԱՆ ի (աց)
(պարսկերէն gavās, եզների և էշերի վարիչ, սանսկրիտերէն go - áġana - gaváġna, կովի վարիչ, կովքշի)

գոյական

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 439
Yeni!
(beta)
ԳԱՒԱԶԱՆ
(Պարսկերէն-Սանսկրիտ = եզներու եւ էշերու վարիչ)

գոյական
    1. բարակ փայտ՝ ձեռքի՝ կենդանի քշելու կամ մէկուն զարնելու, կամ վրան կռթնելու, ցուպ, Տե՛ս ԲԻՐ.
    2. իշխանութեան խորհրդանիշ.
    3. Տե՛ս ԳԱՒԱԶԱՆԱԳԻՐՔ.
    4. նեցուկ.
    5. ծիածանի իւրաքանչիւր գոյնի շերտը։

Տեսակներ
— Հովուական՝ հովիւի գաւազան՝ մահակ.

— արքայական՝ մական.

— կայսերական՝ գայիսոն.

— մարաջախտի՝ վարզ.

— հայրապետական՝ ասա.

— նուրբ՝ ճպոտ, ջին.

— հրանօթ լեցնելու՝ խծկան.

— հաստ՝ բիր.

— գնդամուղի՝ նոկան.

— ցորեն ծեծելու՝ թմբիչ.

— կարագ ծեծելու՝ կուպի.

— արօր մաքրելու՝ ծամակ.

— ծայրը գնդաձեւ՝ լախտ, կոպալ.

— մանկլաւիկի՝ մեծաւորի առջեւէն գացող ու ճամբայ բացողի (Թրքերէն կավաս)՝ մանկլաւ.

— կռիւի՝ ճիկռ, սակր (որ միեւնոյն ատեն սուրի տեսակ ալ է)։

— Փոքր գաւազան ՝ գաւազանիկ:

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 379
Yeni!
(beta)
ՀՈՎՈՒԱԿԱՆ ԳԱՒԱԶԱՆ
գոյական եպիսկոպոսական շրջանակաձեւ գաւազան.

Տեսակներ
— վարդապետինը՝ վարդապետական օձագլուխ, գաւազան.

— առաջնորդին ու կաթողիկոսին՝ ասա։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1281
Yeni!
(beta)
ՑՈՒՊ
գոյական
    1. ձեռքի գաւազան, ձեռնափայտ.
    2. (Փոխաբերական իմաստ) նեցուկ, պաշտպանութիւն.
    3. (Փոխաբերական իմաստ) իշխանութիւն։

Տեսակներ
— Արքայական՝ մական։

— Արօր մաքրելու՝ ծամակ:

— Բարակ՝ մանկլաւ, շփուկ:

— Բուրդ ծեծելու՝ թակ։

— Գնդամուխի (billardo)՝ ճոկան։

— Գունդ գլխով՝ լախտ:

— Եպիսկոպոսական՝ ասա:

— Լպուտի՝ թակիկ, լարծեծ։

— Խմբավարի՝ ճպոտ:

— Խմոր բանալու՝ բարակը՝ գրտնակ. (հաստը՝ լողիկ):

— Կաղի՝ անթացուպ, յենացուպ։

— Կարագ ծեծելու՝ կուպի:

— Կեռ գլխով՝ ջոբան:

— Հաստ՝ բիր:

— Հովուական՝ ցուպ, մահակ։

— Հրանօթ լեցնելու՝ խծկան։

— Հօտաղի՝ վարոց։

— Մարաջախտի՝ վարզ։

— Նուրբ՝ ճպոտ:

— Պզտիկ՝ ցպիկ:

— Վարդապետական՝ գաւազան:

— Ցորեն ծեծելու՝ թմբիչ:

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 2337
Yeni!
(beta)
ՓԱՅՏ
գոյական
    1. ծառի մը կարծր մասերը՝ փայտանիւթը (արմատ, բուն, ոստեր).

    2. փայտը (թիւ 1) իբրեւ վառելիք. վառելափայտ, ցախ.

    3. փայտը իբրեւ ատաղձագործական եւ շինարարական նիւթ.

    4. զանազան գործիքներու՝ առարկաներու փայտեայ կոթ՝ բռնակ.

    5. գաւազան, ձեռնափայտ, մահակ.

    6. փայտէ արձան կամ փայտի վրայ փորագրութիւն.

    7. (Փոխաբերական իմաստ) սիրոյ գրգիռ չզգացող՝ չունեցող (այր՝ կին).

ածական գոյական
    8. (Փոխաբերական իմաստ) փայտեայ կահ-կարասի.

    9. ճկունութիւնը՝ շարժունակութիւնը կորսնցուցած՝ գօսացած (մարմնի անդամներ).

    10. փայտի համ տուող՝ չորցած. անհամ (հաց):

Փայտը իր բնական վիճակն է։ Երբ ան կը մտնէ կամ կը մտցուի ատաղձագործարան եւ կը կտրուի, կը ձեւաւորուի ու կը յղկուի, կը կոչուի տախտակ՝ ատաղձ:

Տեսակներ
— Բնական՝ բնափայտ։

— Երդիքի վրայ շարուած մանր՝ բարտու։

— Երկաթուղիի՝ գօտեփայտ։

— Երկճղի՝ էճիկ։

— Լաստի՝ լաստափայտ։

— Խմորը թոնիրին փակցնելու՝ ռափաթայ, փաթաթ:

— Կենաց՝ Յիսուսի խաչելութեան համար գործածուած փայտը. խաչափայտ։

— Կիսայրեաց՝ խանձող։

— Կոխելու՝ կոխնակ։

— Հորի հիմքի պատերուն (կլոր)՝ մաղպար։

— Ձեռքի՝ ձեռնափայտ, գաւազան, մահակ, բիր, մական, ցուպ։

— Մանր՝ խռիւ, կրկուտ։

— Յղկուած՝ տախտակ:

— Յղկուած փայտի աւելցուք՝ տաշեղ։

— Շինութեան՝ շինափայտ։

— Որայ կապելու՝ պանոգի:

Յարակից Բառեր
— Փայտէ կօշիկ՝ խափարակ։

— Փայտի խոշոր կտոր՝ կոճղ:

— Փայտի կտոր (բեռի չուանները պրկելու)՝ գելըրնակ:

— Փայտի փշուր՝ մառ։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 2353
Yeni!
(beta)
 Usage beta 186 citations 

Usage of matching Word Forms

Usage of matching Lexemes

Yeni! Explore the usage of the lemma գաւազան or the word form գաւազան in the Corpus of Western Armenian.
Ayrıca bu sözlüklerde "գաւազան" için arama:

Explanatory

Thesaurus

Western Armenian

Neologisms

Rhyming

Word Structural

Etymological

Dialectal and Idiomatic

Orthographic

Classical Armenian

Middle Armenian

Early Modern Armenian

Foreign word

Names

Place names

Plant names

Specialized

Abbreviations

© 2025 Nayiri. Ermenice sözlük 17.718 kelimelerden oluşmuşdur
The site has 144 dictionaries and 3 books.
Türkçe
Նայիրի / Nayiri.com