Армянская проверка орфографии
загрузить HySpell сейчас
 Morphology

Matching Lexemes

 Словарь
ՊԱՏԱՆ
գոյական
    1. կալանդ, կապ, երիզ։
    2. պատանք։

Источник: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): стр. 412
Новинка
ՊԱՏԱՆ պատանի (պատանաց)
գոյական
⨀հին նշանակութիւն 1. Ինչով որ մի բան պատում՝ փաթաթում են, փաթաթան, վիրակապ եւն։
    2. Տե՛ս Պատանք։


＋գաւառական բառ ՊԱՏԱՆՔ պատանքի, պատանքներ
(Պատան՚ից)

գոյական Պատատելու կտոր. սպիտակ սաւան, որի մէջ պատատում են մեռելը և վրան կարում և ապա դագաղ դնում։
‣ Որտեղ որ սովորութիւն կայ մեռելին շորեր հագցնել՝ այնտեղ պատանք այլ ևս չեն գործածում։
‣ Շատ տեղերում մեռելն առանց պատանքի են թաղում։

Բաղադրեալ Բայեր
Մէկի պատանքը ձեւել
ներգործական բայ Սպանել։

Պատանքը պատռել
չէզոք բայ Մահամերձ հիւանդ դրութիւնից նորից առողջանալ։
‣ Ժամէ ժամ սպասում էինք թէ ահա մեռնում է, բայց նա պատանքը պատռեց, դուրս եկաւ, երկրորդ անգամ աշխարհ եկաւ։

Դարձուածքներ
Պատանքդ կարեմ
(անէծք), Մեռնիս։

Պատանքը ճիտը գցած
ածական Մահամերձ հիւանդ։

Источник: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): стр. 1820
Новинка
(beta)
ԿԱՊ
գոյական
    1. այն իրը՝ նիւթը՝ երկայն կամ կարճ՝ որով կը կապեն բան մը, թոկ, չուան, առասան, դերձան, երկաթէ թել, լար, լարան.

Տեսակներ
— շունի՝ տոռն, խառան.

— պարանոցի՝ փողկապ.

— վէրքի՝ պատան, վիրակապ.

— խախտած անդամի՝ կալանդ.

— կաշիէ՝ փոկ.

— կօշիկի՝ խրաց.

— տրեխի՝ փոկէ, քաշնակ.

— վարտիքի՝ խոնջան.

— ձիու ոտքի՝ ճախանոց.

— ձիու գլուխի՝ գլխանոց.

— ձիու բերանի՝ սանձ.

— ձին մսուրին կապելու՝ ծամ.

— հորթի պարանոցի՝ վզտէք.

— կալանաւորի ձեռքերուն՝ ձեռնակապ.

— մազի՝ ժապաւէն, դրոյսք, վարսակալ, ծամակալ.

— աղիթափութեան՝ աղեկապ.

— բազէի՝ կապանջ.

— ծրարի՝ կապոցի՝ առասան, կղթկապ.

— թուղթէ՝ շերտ, երէզ, երիզ.

— բուսեղէնէ՝ սիրայ.

— վրանի՝ ապարում.

— քսակի՝ մողոտ.

— պորտի՝ պորտալար.

— սամիքի՝ սամեթել, սմբետան.

— կզակի տակի՝ անկզտակ.

— օրօրոցի՝ պինդ.

— նեղ՝ երէզ.

— ձեռքի՝ ոտքի՝ պատանքի՝ մանեւար, մանեւոր, երիզապինդ.

— ողկոյզի՝ կոթ, կուզկապ.

— թամբի՝ համետի՝ համետակալ.

    2. կազմ (գիրքի).

    3. կապոց, տրցակ, փունջ, խորոմ (կանանչեղէնի).

    4. հանգոյց, կղթկապ, կռկալ, կրկապ, հանգուստ.

    5. երկաթէ կամ փայտէ եւ շրջանակաձեւ օղակ, օղկապ, պահանգ կամ պահանկ՝ որով կ՚ամրացնեն տակառները, շրջանակ, դօղ (անիւի).

    6. երկաթէ կամ փայտէ ձող, երկայն քար՝ որով կ՚ամրացնեն բաժնուած պատերու մասերը կամ կամարները, քարահանգուստ, պահանգ կամ պահանկ, պորտաքար, քիրիշ.

    7. ասեղնագործուած եւ զարդարուն երիզ կամ ժապաւէն՝ որով կիներ իրենց գլուխները կը կապեն.

    8. (Փոխաբերական իմաստ) արգելք, կապանք, խոչընդոտ, շղթայ, լուծ՝ որով կը կաշկանդեն ազատութիւնը, բագ, գայլ, ցռկակապ, երախճան (բերանի).

    9. հաղորդակցութիւն, յարաբերութիւն.

    10. աղերս, առնչութիւն, կապակցութիւն.

    11. յօդ, զօդ.

    12. ներքին համերաշխութիւն՝ խօսքի մասերուն մէջ.

    13. ազգականութիւն, մերձաւորութիւն, արենակցութիւն.

    14. շաղկապ.

    15. հոգեկան՝ գաղափարական միութիւն.

    16. ֆիզիքական՝ մարմնական միութիւն, կենակցութիւն.

    17. երաժշտական նշան՝ որ կը դրուի մէկէ աւելի ձայնանիշերու (= նօթա) վրայ՝ զանոնք միատեղ երգելու կամ նուագելու համար՝ առանց ընդհատումի.

ածական
    18. կապուած. օրինակ՝
‣ շղթայակապ.

    19. նշանտուք, խօսքկապ:

Բաղադրեալ Բայեր
կապը կտրել
ներգործական բայ
    1. կապը փրցնել,
    2. յարաբերութիւնը դադրեցնել,
    3. սանձարձակ դառնալ, լրբանալ.

կապը քաշել
ներգործական բայ
    1. կապը ամրացնել,
    2. սանձահարել, զգաստութեան հրաւիրել.

կապը կորսնցնել
չէզոք բայ ըսելիքին շարունակութիւնը մոռնալ.

կապ հաստատել
չէզոք բայ յարաբերութեան մէջ մտնել, յարաբերիլ.

կապի մէջ ըլլալ
չէզոք բայ յարաբերութեան մէջ ըլլալ։

Դարձուածքներ
Կապ բռնող, կապ պահող
յարաբերութեան մէջ դնող.

կապը կտրած
    1. կապը փրթած,
    2. յարաբերութեան միջոցը ընդհատուած.

կապ-կապակցութիւն չունի
որեւէ աղերս՝ առնչութիւն չունի.

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 967
Новинка
(beta)
ՊԱՏԱՆ
գոյական
    1. ինչով որ բան մը կը փաթթեն՝ կը պատեն. փաթթելու լաթ, երիզ, կապ, վիրակապ.
    2. Տե՛ս ՊԱՏԱՆԸ։

Ածանցական Բառեր
— Գործողութիւնը՝ Պատանապատում, Պատանքում:

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1988
Новинка
(beta)
ԿՏԱՒ
գոյական
    1. ուղիղ ու բարձր ցօղունով՝ երկնագոյն կապոյտ ծաղիկներով՝ տարեւոր բոյս մը՝ որուն հունտէն (= կտաւատ) ձէթ կը ստացուի, վուշ.

    2. կտաւ բոյսի թելով հիւսուած կերպաս, սաւան, զանազան տեսակի կտաւեղէն՝ սպիտակեղէն.

Տեսակներ
— բուրդէ՝ ասուի, չուխայ.

— մետաքսէ՝ սնդուս.

— նուրբ՝ դիպակ, ջանջիլ.

— խիտ՝ եթէլ.

— ասեղնագործութեան յատուկ ու նօսր՝ նօսրէնք.

— բամպակէ՝ բամպակեղէն.

— արքենի՝ բեհեզ.

— մոմպատ՝ մոմշոր.

— անկողինի ծածկոց՝ սաւան, սնդոն.

— վուշէ՝ քաթան.

— դամասկեան՝ դամասկ.

— մեռել փաթթելու՝ պատանք.

— մակոյկի՝ առագաստ.

— սկիհի տակ կամ վրայ դրուելիք՝ մարմնակալ, շուշփայ, կորփուրայ.

— մանուկը պատատելու՝ պինդ, խորձունձ, շոր.

— հունտը՝ կտաւատ.

— անկէզ՝ կտաւաքար.

    3. պաստառ (շարժանկարի).

    4. նկար (նկարիչի ստեղծագործութիւն), տպուած՝ տպածոյ.

    5. ճերմակ՝ գունաւոր լաթի կտոր։

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1075
Новинка
(beta)
ՊԱՍՏԱՌ
գոյական
    1. (Գրաբար) փռոց, սփռոց.
    2. անկողինի՝ գահոյքի ծածկոց.
    3. սաւան.
    4. վարագոյր.
    5. հագուստի ներսի կտոր՝ աստառ.
    6. շարժանկարի ճերմակ խոշոր լաթ.
    7. թուղթէ կամ կտորէ լայն եւ երկար շերտ, որուն վրայ յայտարարութիւններ՝ լոզունգներ եւ այլն կը գրեն.
    8. (Փոխաբերական իմաստ) գեղանկար.
    9. կերպաս:

Տեսակներ
— Անկողինի՝ սաւան, պաստառակալ:

— Բամպակէ՝ կտաւ:

— Բուրդէ՝ ասուի։

— Ճերմակ՝ շարժանկար, շարժապատկեր։

— Մեռելի՝ պատանք:

— Մետաքսէ՝ դիպակ:

— Պատերու՝ օթոց, վիժակ, սրահակ։

— Պատերու (թուղթէ) ՝ որմաթուղթ:

— Պատուհաններու՝ վարագոյր։

— Վուշէ՝ քթան, քաթան։

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1986
Новинка
(beta)
ՊԱՏԱՆՔ
գոյական
    1. մեռելը փաթթելու ճերմակ սաւան. պատան.
    2. փաթաթ, վիրակապ։

Ածանցական Բառեր
— Բայը՝ Պատանքել։

Բաղադրեալ Բայեր
Մէկուն պատանքը ձեւել
ներգործական բայ սպաննել:

Պատանքը պատռել
ներգործական բայ մահամերձ վիճակէ նորէն առողջանալ:

Դարձուածքներ
Պատանքդ կարեմ (անէծք)
մեռնիս:

Պատանքը վիզը ձգած
մահամերձ հիւանդ:

Յարակից Բառեր
— Գործածելի կտորը՝ Պատանքցու:

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 1989
Новинка
(beta)
 Usage beta 12 citations 

Usage of matching Word Forms

Usage of matching Lexemes

Найти слово "պատան" также в следующих словарях

Explanatory

Thesaurus

Western Armenian

Neologisms

Rhyming

Word Structural

Etymological

Dialectal and Idiomatic

Orthographic

Classical Armenian

Middle Armenian

Early Modern Armenian

Foreign word

Names

Place names

Plant names

Specialized

Abbreviations

© 2025 Наири. Армянский cловарь содержит 17 718 главных слов
The site has 144 dictionaries and 3 books.
Русский
Նայիրի / Nayiri.com