Армянский словарь

Армянская проверка орфографии

Армянский Arm | Армянско-Английский Arm-Eng | Англо - Армянский Eng-Arm | Армяно-французский Arm-Fre | Французско-Армянский Fre-Arm

Morphology

Western Armenian

գրաբարը → գրաբար (noun)

View Morphological Analysis

Singular • Nominative case • Definite Article ը

Singular • Accusative case • Definite Article ը

Singular • Nominative case • Third Person or Plural Possessive Article ը

Singular • Accusative case • Third Person or Plural Possessive Article ը

Словарь

գրաբար գոյական Աշխարհաբարէն առաջ գործածուած հայերէն:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 87։

ԳՐԱԲԱՐ

ածական, գոյական հին, դասական (լեզու)։

Источник: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): стр. 91

Новинка

ԳՐԱԲԱՐ

մակբայ 1. Գրքի կամ գրական լեզուով։ Հակառակը՝ Աշխարհաբար, Աշխարհօրէն։

‣ Նա գրաբար է խօսում, մենք չենք հասկանում։
‣ Ես աշխարհաբար կասեմ, դու ասածս գրաբար գրիր։

գոյական 2. Հայերէն լեզուն, որ գործ էր ածվում գրականութեան մէջ հինգերորդ դարի սկզբից մինչեւ 19-րդ դարի կէսերը։

‣ Գրաբարը այժմ մեռած լեզու է։
‣ Նա շատ լաւ գիտէ գրաբարը։
‣ Գրաբարի քերականութիւն։
‣ Գրաբարից շատ քարացած ձեւեր են մնացել նոր լեզուի մէջ։

ածական 3. Հին լեզուին յատուկ, վերաբերեալ։

‣ Գրաբար ոճ՝ դարձուածք՝ բառ։
‣ Գրաբար լեզու։
‣ Գրաբար գիրք՝ մատենագրութիւն։

Источник: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): стр. 496

Новинка

(beta)

ԱՇԽԱՐՀԱԲԱՐ

ածական մակբայ
    1. ներկայիս մեր խօսած լեզուն։ Հակառակը՝ գրաբար, այսինքն գիրքի՝ գրաւոր լեզու, դասական հայերէն։

    2. շուկայի լեզու, խօսակցական՝ աշխարհօրէն խօսուող լեզու, աշխարհիկ լեզու։

    3. պարզ, սովորական։

Յարակից Բառեր

— Սփիւռքի Հայերուն լեզուն՝ արեւմտահայերէն. Կը ճիւղին կը պատկանի: Պոլսոյ բարբառը իր հիմքը կը կազմէ։

— հայրենիքի մէջիններուն՝ արեւելահայերէն.

— Մեսրոպ Մաշտոցի շրջանին՝ գրաբար.

— Միջին դարուն՝ Կիլիկեան հայերէն։

Ներկայ աշխարհաբարը 1880ական թուականներուն զտուեցաւ եւ կատարելութեան հասաւ 1900ական թուականներուն։

Արեւելահայերու մէջ Խաչատուր Աբովեան, իսկ արեւմտահայերու մէջ Պետրոս Դուրեան առաջին անգամ սկսան գրել աշխարհաբար լեզուով։ Մինչ այդ սուր պայքար կար գրաբարի եւ աշխարհաբարի գործածութեան համար:

Источник: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): стр. 167

Новинка

(beta)

ԳՐԱԲԱՐ