Nayiri.com

Free Armenian spellchecker

Armenian Arm | Armenian-English Arm-Eng | English-Armenian Eng-Arm | Armenian-French Arm-Fre | French-Armenian Fre-Arm

Morphology

Western Armenian

վարդապետ → վարդապետ (noun)

View Morphological Analysis

Singular • Nominative case

Singular • Accusative case

Matching Lexemes

վարդապետը, վարդապետի, վարդապետին, վարդապետներ, վարդապետներէն, վարդապետները, վարդապետների, վարդապետներին

Dictionary

վարդապետ գոյական Վարդապետելու իշխանութիւն ունեցող կուսակրօն եկեղեցական * ուսուցիչ, քարոզիչ:

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 432։

ՎԱՐԴԱՊԵՏ

գոյական
1. ուսուցիչ, վարպետ։
2. (Հրէից՝) ռաբբի։

Source: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): p. 469

New!

ՎԱՐԴԱՊԵՏ ի (աց)

(պահլաւերէն varda, գործ, վարժութիւն, ուսում, և պետ)

գոյական
⨀old meaning 1. Ուսման՝ վարժութեան պետ, աշակերտապետ, վարժապետ։

⨀old meaning 2. Ուսուցիչ (հին մտքով), որ շուրջը հաւաքում էր աշակերտողներ, հետեւողներ կամ վանքերում ուսուցանում էր միաբաններին։

3. (Եկեղեցական) Գիտական աստիճան, որ մի ժամանակ, յատուկ քննութիւնից յետոյ, տալիս էին հոգեւորականին առանձին օրհնութեամբ և վարդապետական գաւազանով։

✽rare meaning 4. Դոկտորի գիտական աստիճան ունեցող, դոկտոր։
5. (Եկեղեցական) Կուսակրօն քահանայ, որ ապրում է վանքում կամ հոգեւոր իշխանութեան կարգադրութեամբ ուղարկվում է այս կամ այն քաղաքը իբրև քարոզիչ, յաջորդ, եկեղեցական գործերի վարիչ։

＋dialectal meaning 6. Աչքի բիբ։

Phrases

Երկնային վարդապետ

գոյական Քրիստոս։

＋dialectal word Վարդապետի բանջար

գոյական Տե՛ս Պատրինճ պարտէզի (Ս.)։

＋dialectal word Վարդապետի վեղար

գոյական Անորոշ տեսակի ուտելի բանջար (?)։

(Նոյն բառից են Վարժապետ, Վարպետ։ Տե՛ս)։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 2072

New!

(beta)

ՎԱՐԴԱՊԵՏ

գոյական
    1. ուսման՝ կրթութեան՝ վարժութեան պետ. վարժապետ.
    2. ուսուցիչ, որ իր շուրջ կը հաւաքէր աշակերտներ՝ հետեւորդներ կամ վանքերու մէջ կ՚ուսուցանէր միաբաններուն.
    3. (Եկեղեցական) գիտական աստիճան, որ աւարտաճառի պատրաստութենէ եւ պաշտպանութենէ ետք կը տրուի հոգեւորականին՝ յատուկ օրհնութեամբ եւ վարդապետական գաւազանով. քարոզիչ.
    4. կուսակրօն քահանայ, որ իրաւունք ունի արարողութիւններ եւ սրբազան խորհուրդները կատարելու. կ՚ապրի վանքի մէջ կամ հոգեւոր իշխանութեան կարգադրութեամբ կ՚ուղարկուի որեւէ տեղ իբրեւ քարոզիչ, փոխանորդ կամ եկեղեցական գործերու վարիչ.
    5. մագիստրոս (համալսարանական տիտղոս):

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 2203

New!

(beta)

ՔԱՀԱՆԱՅ