Armenian dictionary

Free Armenian spellchecker

Armenian Arm | Armenian-English Arm-Eng | English-Armenian Eng-Arm | Armenian-French Arm-Fre | French-Armenian Fre-Arm

Morphology

Matching Lexemes

ոստեր, ոստերը, ոստերի, ոստերից, ոստերն, ոստերով, ոստէ, ոստը, ոստի, ոստից, ոստիցը, ոստն, ոստք, ոտդ

Dictionary

ոստ գոյական Ճիւղ, մորճ (մատաղ):

Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 363։

ՈՍՏ

գոյական ճիւղ, ուղէշ, ստեղն։

Phrases

մատաղ ոստ

մորճ։

ծառի մը ոստերը

ճեղան։

Source: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): p. 391

New!

ՈՍՏ (ոյ)

գոյական
1. Ծառի ճիւղ.

(նշանակում է թէ՛ բարակ ճիւղերը (ինչպէս －

‣ ⨀old meaning ոստք արմաւենեաց՝ ձիթենեաց, որ կրում էին ձեռքերում,
‣ ⨀old meaning թաւ ոստք, տերեւալից ոստեր, որ նուէր էին բերում աստուածներին),

և թէ հաստ ճիւղերը, ինչպէս երեւում է բառի յաջորդ օրինակներից և նշանակութիւններից),

ընդհանրապէս ծառի այն մասը, որ դուրս է գալիս ստեղնից և որից դուրս են գալիս ճիւղերը (Տե՛ս Ճիւղ)։

⨀old meaning 2. Բարակ ճիւղ, որ դուրս է գալիս ոստից (1)։

⨀old meaning 3. Ծառի բունի վրայ այն տեղը, որտեղից ստեղնը կամ ոստը դուրս է գալիս։

4. Ծառի բունի վրայ դուրս ցցված մաս, որ մնում է ոստը կտրելուց յետոյ։

‣ Կոնտի վրայ ոստեր կան, կացնով կամ ուրագով տաշի՛ր, հարթացրո՛ւ։
‣ Մաքուր պէտք է տաշել, որ ոստեր չմնան։

5. Ոստի արմատը ծառի բունի մէջ, աւելի կարծր քան միւս փայտը, որ տախտակ ձեւելիս երեւում է կլորակ կամ թերատի ձեւով և յաճախ չորանալով դուրս է ընկնում տախտակից, թողնելով ծակ. կոստղ։

‣ Լաւ տախտակը ոստ չպիտի ունենայ։
‣ Այս տախտակը լիքը ոստ է, ի՞նչ անեմ, ինչի՞ է պէտք։

⨀old meaning 6. Նմանութեամբ Հարթ գետնի կամ լեռան վրայ քիչ բարձրացած տեղ. կոնդ, բլրակ։

⨀old meaning 7. Սրունքի ներքեւի դուրս ցցված ոսկորը, կոճակ, կոճիկ։

＋dialectal meaning 8. Իլիկի վրայ փաթաթվելով հաւաքված դիզված թելը։

Տե՛ս եւ Ոստղ։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 1719

New!

(beta)

ՈՍՏ

գոյական
    1. ծառի ճիւղ.
    2. բարակ ճիւղ. որ դուրս կու գայ՝ կը ծնի ոստէն. ուղէշ, շառաւիղ, շիւ.
    3. ծառին բունին վրայ այն տեղը, ուրկէ ստեղնը կամ ոստը դուրս կու գայ՝ կը ծլի.
    4. ծառի բունին վրայ դուրս ցցուած՝ ծականման մաս, որ կը մնայ ոստը կտրելէ, ետք.
    5. ոստին արմատը ծառի բունին մէջ, աւելի կարծր (եւ սովորաբար սրճագոյն) քան միւս փայտը, որ տախտակ ձեւելու ատեն կ՚երեւի կլորակի կամ թերատի ձեւով. կոստղ, ոստղ.
    6. իլիկի վրայ փաթթուելով հաւաքուած թելը:

Types

— Դալար՝ մատաղ՝ մորճ:

— Ծառի մը բոլոր ոստերը, ծառի մը բոլոր՝ ճիւղերը՝ ճեղան:

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1866

New!

(beta)

ՃԻՒՂ