Free Armenian spellchecker
Get HySpell now!
 Morphology

Matching Word Forms


անուն հանած → անուն հանել
 Dictionary
ՀԱՆԵԼ
ներգործական բայ
    1. (դուրս՝) բերել. տանիլ։
    2. (փուշ՝ ջուր՝ ակռայ՝) քաշել։
    3. (հանելուկը՝) առեղծել, լուծել։
    4. (սխալներ՝) գտնել։
    5. (բիծերը՝) ջնջել։
    6. (մորթը՝) քերթել։
    7. (ճամբան՝) գտնել։
    8. (ճամբան տեղ մը՝) տանիլ, առաջնորդել։
    9. (թիւ մը ուրիշ թիւէ մը՝) պակսեցնել, զեղչել։
    10. (շաբաթը՝ ամիսը՝) անցնիլ։
    11. (վրէժ՝) լուծել։
    12. (զօրք՝) հաւաքել։
    13. (թշնամիին դէմ բանակ՝) ճակատեցնել։
    14. (նորութիւն մը՝) հնարել, ստեղծել։
    15. (պատճէններ՝) գրել, բազմագրել. տպել. պատրաստել։
    16. (օրէնք՝) հաստատել, հրամանագրել։
    17. (կռիւ՝) յարուցանել, ծագեցնել։
    18. (իրարու դէմ՝) գրգռել, լարել, լեցնել։
    19. (ծախքերը՝) գոցել, հաւասարակշռել։
    20. (պտուղներ՝ աշակերտներ՝) հասցնել։
    21. (լաթերը չուանը՝) կախել, փռել։
    22. (սիրտը դող՝) յուզել, վախցնել, խռովել, վրդովել։
    23. (գահի վրայ՝) բարձրացնել, նստեցնել, բազմացնել։
    24. (նիւթէ մը իւղ՝) մզել։
    25. (անցագիր՝) պատրսատել։
    26. (հաւը ձագեր՝) թխսել։
    27. (հաց՝) ճարել, շահիլ, վաստկիլ։
    28. (հիւրերուն բան մը՝) մատուցանել, հրամցնել։
    29. (կտորէ մը այսքան բաժին՝ հագուստ՝) բաւեցնել։
    30. (ընդունարանէ մը օդը՝ գինին՝) պարպել։
    31. (աչքը՝) պայթեցնել։
    32. (վճիռ՝) տալ, արձակել, վճռել։
    33. (կրակ ու բոց՝) ժայթքել։
    34. (ճիչ մը՝) արձակել։
    35. (ծառան տունէն՝) ճամբել, հեռացնել։
    36. (դժուարութիւն՝ արգելք՝) յարուցանել։
    37. (արիւն՝) առնել։
    38. (պատ մը՝) բարձրացնել։
    39. (վնասը՝) փոխարինել։
    40. (նաւը բերած ապրանքները՝) պարպել, թափել։
    41. (մէկուն սուտը՝) բռնել։
    42. (հպատակութենէ՝) զրկել։
    43. (նիւթի մը իսկութիւնը՝ ոգին՝) թորել։

Phrases






















































































Source: Յարութիւն Թ. Գայայեան, Բառարան Գանձարան Հայերէն Լեզուի. Գահիրէ: Տպագրութիւն Գալֆա (1938): p. 271
New!
ԱՆՈՒՆ (անուան, անուամբ, անուանք), անուան (+ նաև անունի, անընան), անունով, անուններ
գոյական
    1. Բառ, որով նշանակվում է մի անձ, որով ճանաչվում է նա։

    2. (Քերականական) Բառ, որով նշանակվում է որևէ էակ, որևէ առարկայ, որևէ բան։

    3. Փոխաբերաբար Համբաւ, հռչակ (սովորաբար՝ դրական իմաստով


    4. Բարոյական որակումն անձերի կամ իրերի։

    5. Կոչում, լոկ անուն, իբրև հակադրութիւն իրականութեան։


    6. (Քերականական) Մասն բանի, որ նշանակում է առարկայ կամ առարկայի յատկութիւն կամ քանակութիւն։


dialectal meaning 7. Տե՛ս Անուանակոչութիւն, Տօնախմբութիւն։

Derivatives


Phrasal Verbs







Phrases

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 188
New!
(beta)
 Usage beta 13 citations 

Usage of matching Word Forms


Also search for "Անուն հանած" in these imaged dictionaries:

Explanatory

Thesaurus

Western Armenian

Neologisms

Rhyming

Word Structural

Etymological

Dialectal and Idiomatic

Orthographic

Classical Armenian

Middle Armenian

Early Modern Armenian

Foreign word

Names

Place names

Plant names

Specialized

Abbreviations