Nayiri.com

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 645

Neu!

(beta)

ԿՈՎ

գոյական
1. ստնաւոր՝ կաթնտու՝ որոճացող՝ չորքոտանի՝ երկկճղակ՝ ընտանի՝ խոշոր էգ ցուլ՝ չորս տարեկանէն սկսեալ մարմինը ծածկուած կարճ մազերով՝ համեղ միսով՝ առատ կաթով (մա՛նաւանդ հոլանտականը)՝ օգտագործելի կաշիով.

Տեսակներ

— ձագը՝ հորթ, հորթուկ, երինջ, կովիկ.

2. խորհրդանիշ Գ. կամ Ղուկասու Աւետարանի.

3. (Փոխաբերական իմաստ) անխելք, ապուշ, բթամիտ։

Բաղադրեալ Բայեր

խենթ կով դառնալ

չէզոք բայ խենթի պէս այս ու այն կողմ վազվզել։

Դարձուածքներ

Կովու գլուխ

ապուշ.

ի՞նչ կեցեր ես եւ կովու նման երես[ի]ս կը նայիս

ինչո՞ւ ապուշի պէս կեցեր երեսս կը նայիս.

կթան կով

1. կաթնտու կով,
2. մարդ մը որ անաշխատ՝ հեշտ եկամուտի աղբիւր է ուրիշներու.

կովը դարանը հանել մորթելու համար, փոխանակ դանակը դարանէն վար բերելու

շատ հեշտ գործ մը ի զուր տեղը դժուարացնել.

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1054

Neu!

(beta)

ԱՌՆ

գոյական
1. արու վայրի ոչխար, շիկերէ.

Տեսակներ

— էգը՝ արտիկ.

— ընտանի արու ոչխար՝ խոյ, ղոչ.

— էգը՝ ոչխար.

2. թուռան թոռը՝ ծոռնորդի.

3. այր, մարդ։

Neu!

(beta)

ԽՈՅ

գոյական
1. արու ընտանի ոչխար, խոչ, ղոչ.

Տեսակներ

— կրտածը՝ մալ.

— էգը՝ ոչխար.

— արու վայրի ոչխար՝ առն, շիկերէ.

— էգը՝ արտիկ,

— երկամեայ արու ոչխար՝ խոձագ.

— էգ գառնուկը՝ ամարու, անմարու, որոջ.

— միամեան՝ հերուենակ.

— արու գառնուկը՝ գառ, գառնուկ, խոյացու.

— կաթնկերը՝ բուծ.

    2. տասներկու կենդանակերպներէն մէկը՝ որուն աստեղատունը կը մտնէ արեւը՝ գարնան դէմ.

    3. պարիսպ քանդող քարընկէց պատերազմական հին գործիք՝ խոյի գլուխին նմանութեամբ, բաբան, հոյ, մանգղիոն.

    4. Խոյ քաղաքը կամ գաւառը։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 860

Neu!

(beta)

ՈՉԽԱՐ