Armenische Rechtschreibprüfung
Erhalten HySpell
 Wörterbuch
Ժ,
ժ,
Ժէ
գոյական
    1. Հայերէն այբուբենի տասներորդ գիրը և վեցերորդ բաղաձայնը։
‣ Գլխագիր Ժ։
‣ Շղագիր ժ։
‣ Շարքագիր ժ։

    2. Երգաձայնական բաց լեզուա-քմային հնչիւն, որի համապատասխանող երգաձայնազուրկ (խուլ) հնչիւնն է շ։

⨀հին նշանակութիւն 3. Իբրեւ թուանշան նշանակում էր 10։

    4. Թուարկութեան մէջ՝ տասներորդ։
‣ Գլուխ Ժ։
‣ Լեւոն Ժ։
‣ Ժ. դարում նք. մեր թուականը։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 768
Neu!
(beta)
1. ՈՎ (օվ, + վօվ, + վէվ ևն) (զով, ոյր, ում, յումէ կմ յումմէ, գործիական չունի, ոյք կմ ովք, զոյս, ոյց, յոյց, գործիական չունի), հայցական տրական ում, սեռական ում կմ որի, ումից կմ ումնից, գործիական ներգործական չունի, ովքեր, ովքերի։ (երկարացած ձեւ Ո՚ի, ինչպէս Բաբելոն և Բաբելովն եւն)
անձնական յարաբեր. դերանուն (միայն մարդկանց մասին), գործ է ածվում երկրորդական նախադասութեան մէջ, որին գլխաւորի մէջ համապատասխանում է նա, որ երբեմն դրվում է, երբեմն զօրութեամբ է հասկացվում։

Ածանցական Բառեր
⨀հին բառ Յո՞վ կամ, ⨀հին բառ Յո՞
Դէպի ո՞ւր։
‣ Յո՞վ երթաս կամ Յո՞ երթաս (Սենկեվիչի նշանաւոր վէպի վերնագիրը)։

Դարձուածքներ
Ո՞վ գիտէ
Յայտնի չէ, ոչ ոք չգիտէ։
‣ Ո՞վ գիտէ, թէ նա ե՞րբ կվերադառնայ։


2. Ո՜Վ (օ՜վ)
միջարկութիւն որ կցվում է գոյական անուան։

Source: Ստեփան Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան. Երեւան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչութիւն (1944): p. 1721
Neu!
(beta)
Ժ
    1. մեր այբուբենին տասներորդ տառը եւ վեցերորդ բաղաձայնը. միջակ շ-ի եւ չ-ի՝ շ-էն թաւ եւ չ-էն լերկ. երգաձայնական բաց լեզուաքմային հնչիւն ունի. անունը ժէ.

    2. գլխագիր ժ-ն, քովը կէտ (= Ժ.), դասական թուական ածական է եւ կը նշանակէ տասներորդ, իսկ նոտրգիր կամ բոլորգիր կամ շեղագիր ժ-ն բացարձակ թուական ածական է եւ կը նշանակէ տասը կամ տասն.

    3. քանի մը բառերու գրչութեան մէջ ժ եւ շ կը շփոթուին իրարու հետ. օրինակ՝
‣ նճդեհ = նշդեհ,
‣ աշխոյժ = աժխոյժ,
‣ Աշդահակ = Աժդահակ, եւ այլն.

համեմատել «շարժ»ը ռամկօրէն «ժաժ», եւ «ժաժմուկք»-ը «շարժմակք» հին ձեւին հետ.

    4. Կիլիկեան հայերէնի մէջ (Ժ.-ԺԲ. դար), գաղղիական լեզուի ազդեցութեամբ՝ ժէ ձայնը մուտք գործեց ինչ-ինչ անուններու մէջ, որոնք գիմ-ով ծանօթ էին նախապէս. օրինակ՝
‣ «մագիստրոս»ը եղաւ «մաժիստր», «Դիոգինէս»ը՝ դիոժէն, եւ այլն.

    5. ընդհանրապէս մեր ժ գիրը կը համապատասխանէ պարսկերէն կամ արաբերէն բառերու զէյն (= ز) սկզբնատառին. օրինակ՝
‣ ժահր = Պարսկերէն զէհր (= թոյն),
‣ ժանգ = Պարսկերէն զէնկ կամ ժէնկ,
‣ ժանտ = Պարսկերէն զէնտ՝ որմէ «զանդիկ» (= աղանդ մը),
‣ ժամանակ = Արաբերէն զէմէն, Թրքերէն զաման, եւ այլն։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 721
Neu!
(beta)
ՈՎ
դերանուն
    1. այն մարդը որ. օրինակ՝
‣ ով անմեղ է, արքայութեան պիտի արժանանայ.

    2. ամէն մարդ, ամէն ոք. օրինակ՝
‣ ով ներկայ էր, իր բաժինը առաւ.

    3. ոեւէ մէկը, անորոշաբար. օրինակ՝
‣ ո՞վ կ՚ուզէ թող գանգատի.

    4. իբրեւ հարցական դերանուն կը գործածուի հարցական նախադասութիւններու մէջ (ո՞ր մարդը, ո՞ր մէկը). օրինակ՝
‣ ո՞վ էր դուռը թակողը.

    5. հարցական խօսք՝ դիմացինին ըսածը կրկնել տալու նպատակով (իբր թէ չէ հասկցած). օրինակ՝
‣ Ղուկասը եկաւ։ Ո՞վ.

    6. նոյնպիսի հարցական խօսք՝ զարմանք արտայայտելու համար (իբր թէ չի հաւատար լսածին). օրինակ՝
‣ քեզ ալ կ՚ամբաստանեն: = Զո՞վ : Զի՞ս.

    7. կիսահարցական խօսքերու (անուղղակի հարցում) երկրորդական նախադասութիւններու մէջ (այս պարագայէն կը գրուի շեշտով). օրինակ՝
‣ չըսաւ թէ ո՛վ է.

    8. ո՛չ ոք, ոեւէ մէկը. օրինակ՝
‣ ո՞վ սիրտ ունէ լալու.

    9. բաշխական նշանակութեամբ՝ մէկը... մէկը, ոմանք . . . ոմանք. օրինակ՝
‣ բազմաթիւ մարդիկ եկան. ով՝ հետիոտն, ով՝ ինքնաշարժով, ով՝ ուղղաթիռով.

    10. հակադրական-ժխտական իմաստով՝ ցոյց կու տայ հակադրուող անձերէն մէկուն անարժանութիւնը. օրինակ՝
‣ ո՞վ պայքարեցաւ, ո՞վ վարձատրուեցաւ։


Ո՜Վ
ձայնարկութիւն
    1. կոչական ձայնարկութիւն, որ կը դրուի այն բառէն (սովորաբար գոյական) առաջ, որուն ուղղուած է. ա՜յ, է՜յ. օրինակ՝
‣ ո՜վ մարդկային արդարութիւն, թող ես թքնեմ քո ճակատէն (Սիամանթօ).

    2. հիացումի՝ զարմանքի բացագանչութիւն.

    3. վիշտի՝ աղէտի բացագանչութիւն. օրինակ՝
‣ ո՜վ դարք, ո՜վ բարք.

    4. ծաղրի՝ հեգնանքի բացագանչութիւն:

Ովը երկարած ձեւն է Ո՚ի. օրինակ՝ Հռոմ - Հռովմ: Գաւառաբարբառներու մէջ ունինք վով ձեւը:

Անձնական յարաբերական դերանուն (միայն մարդոց մասին), որ կը գործածուի երկրորդական նախադասութեան մէջ:

Դարձուածքներ
Ո՞վ գիտէ
յայտնի չէ, ոչ ոք գիտէ, չեմ գիտեր։

Ո՞վ ըսես
ամէնքը, անխտիր կերպով, ամէն մարդ:

Ո՛վ կ՚ուզէ թող ըլլայ
որեւէ խտրութիւն՝ ընտրութիւն չեմ ըներ. բոլորն ալ ինծի համար միեւնոյնն են:

Ով որ
    1. ամէն մէկը, իւրաքանչիւրը, ան որ, այն մարդը որ.
    2. մէկը, անծանօթ մարդ մը։

Source: Գնէլ արքեպիսկոպոս Ճէրէճեան, Փարամազ Կ. Տօնիկեան եւ Արտաշէս Տէր Խաչատուրեան, Հայոց լեզուի նոր բառարան. Պէյրութ: Կ. Տօնիկեան եւ Որդիք Հրատարակչատուն (1992): p. 1869
Neu!
(beta)
 Usage beta 1 citation 

Usage of matching Word Forms

Auch für das Wort "ժ-ով" Suche in diesen Wörterbüchern:

Explanatory

Thesaurus

Western Armenian

Neologisms

Rhyming

Word Structural

Etymological

Dialectal and Idiomatic

Orthographic

Classical Armenian

Middle Armenian

Early Modern Armenian

Foreign word

Names

Place names

Plant names

Specialized

Abbreviations

© 2025 Nayiri. Armenisch wörterbuch besteht aus 17.718 wörter
The site has 144 dictionaries and 3 books.
Deutsch
Նայիրի / Nayiri.com